#geschiedenis De oorsprong van deze plant is zeer onzeker en er wordt betwist of hij inheems is aan de Aziatische of Amerikaanse tropische kusten. Wat de oorsprong ook is, tegenwoordig wordt het verspreid langs intertropische kusten over de hele wereld, en het is waarschijnlijk dat de uitbreiding ervan te wijten was aan de grote weerstand van het zaad, aangepast om op grote afstand door zeestromingen te worden verspreid. Het is niet ongebruikelijk om kokosnoten te vinden die zo kusten hebben bereikt die ver van hun populatie verwijderd zijn en die nog steeds hun vermogen behouden om te ontkiemen als ze van de juiste omstandigheden worden voorzien.
Etymologieën
De naam werd eraan gegeven door Portugese zeevaarders tijdens Vasco da Gama's eerste reis naar India, die voor het eerst kokosnoot naar Europa bracht. Volgens Losada gaven de zeelieden het de naam vanwege de gelijkenis tussen het gezicht dat de noot lijkt te hebben - twee ogen en een open mond - en het monster coco, coca of cuca in de Portugese folklore, en coco, koekoek of cucuy in het Spaans.[4] [5] Blijkbaar kwam de naam „coco” van de ontmoetingen in 1521 tussen Portugese zeelieden en de inwoners van de Indiase kust, omdat geen vergelijkbare naam wordt gevonden in een van de talen van het gebied, waar de Portugezen de vrucht vonden; in feite Barbosa, Barros en García, bij het noemen van de naam in de talen Tamil-Malayalam en Kannada, respectievelijk Temga en Narle genoemd. Ze zeggen duidelijk: „we noemen die vruchten quoquos”, „onze mensen gaven ze de naam coco” en „degene die we coco noemen en die van Malabar temga”.[citaat vereist