Op het punt staan te schieten.

Ben

 En dan overkomt het je, dat je op het punt staat om te moeten schieten.  Want dat wordt weleens verkeerd begrepen door mensen. Mogelijk maakt dit artikel het begrijpelijker. Je bent geheel verantwoordelijk voor jouw (vuur)wapens en als je het gebruikt dan moet je dit altijd verantwoorden. Maar hierin krijg je voldoende les en in het nabootsen van praktijk gevallen. Voorheen moest je ieder half jaar op de schietbaan je schietvaardigheid tonen. Tegenwoordig ben je verplicht om hierin examen te doen. Zak je hiervoor dan mag je niet meer de straat op en wordt het bureau dienst.  Bekende van de politie In de briefing hoorden we dat er een bekende van de politie, doorgedraaid was. We moesten er rekening mee houden dat hij in het bezit kon zijn van een wapen. Tijdens mijn fietssurveillance kwam ik deze bekende tegen. Hij liet al van zich horen en was niet blij dat hij weer een smeris zag. Ik stapte af om toch een praatje pot met hem te gaan maken en zette de dienstfiets op de standaard. Als politieagent, en zeker in uniform gekleed, ben je een aanspreekpunt voor het publiek.En met de kennis van vanmorgen in gedachten,  vroeg ik hoe het met hem ging. Opeens zag ik dat hij kennelijk iets uit zijn binnenzak wilde pakken. Hierop trok ik mijn pistool en richtte deze op hem. Met dit vuurwapen (zie foto) hoefde ik niet door te laden en is deze gebruiksklaar. Hierop riep ik naar de bekende dat hij zijn handen moest laten zien. Dit deed hij ook en zei dat hij alleen maar een opneemrecordertje wilde pakken, om de politie eens terug te kunnen pakken. Nadat ik hem toestemming gaf, en erbij zei dat hij geen gekke dingen in zijn hoofd moest halen, zag ik dat hij heel langzaam een recordertje te voorschijn haalde. En riep hij daarbij dat hij alles had opgenomen en dat hij hiermee naar het politiebureau zou gaan. Ik heb dit voorval doorgegeven aan de meldkamer en zo konden ze hem opvangen bij het bureau. Men had een life verslag van het voorval. Overspannen man. Tijdens onze autosurveillance kregen we de melding dat er een overspannen man de buurt wakker maakte en men had ook schoten gehoord. Onderweg daar naartoe, hoorden we dat er al een pitauto ter plaatse was en wij volgende even later. De eerste collega's hadden beneden de flat postgevat en mijn collega en ik gingen de trap op met getrokken pistool. En als we dit doen roepen we steeds hard POLITIE. Bijna boven gekomen zag ik dat er boven een man stond met in zijn hand een pistool naar de grond gericht. We zagen dat deze man in de war was en hij keek ook met een wazige blik. Ik liep voorop, gedekt door mijn collega. Ik riep dat hij het wapen moest laten vallen. Ik richtte op de man met mijn vuurwapen en met de vinger aan de trekker. Als hij ook maar de beweging zou maken, met zijn pistool, naar ons toe, dan had ik geschoten, Zo ver kwam het gelukkig niet want ik liep, al schreeuwend op de man af en kon het pistool uit zijn hand slaan. Het kon niet anders want ik drong niet tot deze man door. Vervolgens kon de man overmeesterd worden en voordat hij er erg in had zat de man in de pitauto. Het bleek te gaan om een geladen luchtdrukpistool. Geen gratificatie. Een week later vroeg mijn brigadier een gesprek met mij. Wat bleek, hij had besloten om mij niet voor te dragen voor een gratificatie. Hij vond mijn optreden wel een bijzondere prestatie, maar naar zijn oordeel kwam ik niet in aanmerking omdat ik had verzuimd het kogelvrije vest te dragen. Men moet soms wel eens tot 10 tellen, ik was al bij 5 en besloot om maar weg te lopen. Zichzelf beheersen is de hoogste vorm van heersen