Ja dat kan ik. Ik heb alleen mensen om mij heen die mij kennen en omgekeerd ook. En met kennen bedoel ik ook echt kennen, niet het soort dat denkt mij te kennen.
Ik mijn gevoelens heel goed delen, maar het ligt wel aan de persoon waarmee ik het wil delen. Sommige dingen hou je liever voor jezelf en/of zijn niet zomaar bespreekbaar met iedereen. Ik heb mijn hart op mijn tong liggen, maar dat kan soms ook een valkuil zijn..........
Het is heel belangrijk dat je een veilige omgeving hebt waarin je jezelf kunt zijn. Ik heb dat, zowel thuis als in mijn werk. Ik ben een gelukkig mens.
oei dat is een goede vraag. Ik bevind mij in een positie waar ik nog niet hoef te werken. (Dat komt pas als mijn zoon 18 jaar is) dus op het werk zal ik daar geen kritiek krijgen. Daarnaast heb ik wel ontzettend lang het gevoel gehad dat ik altijd alles fout... Show moreoei dat is een goede vraag. Ik bevind mij in een positie waar ik nog niet hoef te werken. (Dat komt pas als mijn zoon 18 jaar is) dus op het werk zal ik daar geen kritiek krijgen. Daarnaast heb ik wel ontzettend lang het gevoel gehad dat ik altijd alles fout deed. Dat is sinds iets meer dan een jaar aan het veranderen. Dat komt ook omdat men in mijn omgeving mij beter snapt nu mijn zoon een diagnose heeft. Tegelijk probeer ik mijn onmacht die ik af en toe heb uit te leggen. IK zeg dus gewoon de dingen in plaats van ze te verstoppen. De wereld is niet zo hard als we denken. Vertel wat er is dan heb je eerder kans dat mensen je willen begrijpen. Ik kan niet aan de buitenkant zien of je verdriet hebt, iets meedraagt wat je getekend heeft of wat je angsten zijn. Ja er zullen altijd mensen zijn die je niet kunnen of willen snappen maar die kun je ook negeren.