Ik heb meestal niet zo’n vrolijke kleur en elke week gooien mensen me naar buiten, zonder ook maar een greintje spijt. Ik word zo beetgepakt, de mond gesnoerd en in een gesloten ruimte geworpen. De week erop volgt een van mijn broertjes of zusjes. Gelukkig sta ik niet lang op straat en ben ik niet alleen, mijn soortgenootjes en ik worden de dag erna gewoon opgepikt. Maar ook nu wordt er niet voorzichtig met mij omgegaan. Ik word eerst zonder pardon de lucht in geslingerd waarna ik een lange rit voor de boeg heb. Het is hier erg donker. En mijn vrienden mogen wel eens wat parfum gebruiken. Alleen die ene gekleurde in de hoek, die ruikt lekker. Lavendel, heerlijk.

Maar ik ben verder niet rancuneus, hoor. Als je iets kwijt wilt, kun je bij mij terecht. Ik zal niet klagen, ik sta open voor (bijna) alles.Soms wordt het me te veel. Dan wordt mijn vel dunner, sta ik op barsten en (beetje een vies verhaal) komen mijn ingewanden naar buiten. Genoeg is genoeg. Als je dan nog meer wilt lozen, kies je maar een van mijn familieleden. Misschien oom Leo, die kan erg veel hebben. Maar die is dan ook een stuk groter.

Weet jij al wat ik ben? 

Wil jij ook een voorwerp omschrijven, zodat anderen het kunnen raden? Doe dan gezellig mee aan onderstaande schrijfuitdaging

#watbenik #raadsel #schrijfuitdaging #taaluitdaging      

Schrijfuitdaging oktober 2018

Loading full article...