Deze blog gaat over een aantal ideeën dat ik had overgenomen uit het boek genaamd ‘Zen en De Kunst Van Het Motoronderhoud’ geschreven door Robert Maynard Pirsig. Ideeën die te maken hebben met de kwaliteit van de geest die gericht is op een bepaald soort werk. Het kan van alles zijn, of je nu aan motors sleutelt, een thesis schrijft of aan een blog werkt maakt hierbij niet uit. Het concept dat ik hier aan de dag leg had ik zelf toegepast tijdens het maken van de verschillende papers dat moesten geschreven worden gedurende mijn opleiding. De resultaten waren steeds positief, vandaar mijn enthousiasme om met dit thema aan de slag te gaan.
Laten we beginnen met een citaat uit het boek:
“Kwaliteit waaiert altijd uit als golven. Het Kwaliteitswerk dat niemand volgens hem ooit zou zien valt wel op en degene die het ziet voelt zich er een beetje beter door en zal vermoedelijk dat gevoel weer op anderen overdragen, en op die manier blijft Kwaliteit altijd doorgaan.
Volgens mij is dit de manier waarop iedere toekomstige verbetering van de wereld zal geschieden: door individuen die Kwaliteitsbeslissingen nemen, dat is alles. God, ik wil helemaal niet dat men warmloopt voor grote programma’s die bolstaan van sociale bedilzucht voor grote massa’s mensen, zonder acht te slaan op de individuele Kwaliteit. Deze moeten maar een poosje met rust worden gelaten. Er is wel plaats voor, maar ze moeten worden gegrondvest op basis van Kwaliteit in de mensen die erbij betrokken zijn. We hebben die individuele Kwaliteit in het verleden bezeten en we hebben eruit geput als uit een natuurlijke hulpbron zonder het te weten, en nu is de voorraad haast uitgeput” (Pirsig , 2017)
Dit boek heeft mij geïnspireerd om op een andere manier te gaan denken en anders bezig te zijn met mijn werk. Dit is ook wat ik bedoel onder kwaliteit, namelijk de geest waarmee dat je aan het werk gaat. Die is gefocust, geëngageerd en neemt tijd om goed na te denken over dingen zonder opgejaagd te zijn. Dit heeft dan tot gevolg dat deze geest gereflecteerd wordt in het product dat je aan het maken bent. En volgens mij is dit een belangrijke voorwaarde om iets duurzaams tot stand te brengen.
Als je aan het werk gaat wees dan totaal aanwezig in wat je doet, en dat betekend ook werk in stilte. Schakel Facebook en gsm uit en alle andere externe factoren die je zouden kunnen storen bij je werk (in de mate van het mogelijke uiteraard). Als je bepaalde dingen niet meteen weet of de oplossing niet meteen kan vinden is het beter om alles voor een tijdje te laten rusten. In plaats van zich te ergeren aan het feit dat je ergens vastzit is het beter om te gaan wandelen en later als je terug rustig bent met ‘het juist gemoed’ weer aan de slag te gaan. Een rustig gemoed die interesse en enthousiasme in zich heeft in plaats van een rusteloze die nervositeit en irritatie weerspiegelt. Stel je bijvoorbeeld voor dat je schreef een artikel en de laatste stuk wilt maar niet lukken, je weet niet hoe het verwoord moet worden. Dan zou volgens de auteur beter zijn om even pauze te nemen of 24 uur laten rusten om dan later op terug te komen. De momenten dat je vastzit tijdens een klus of een project is meestal een goed teken. Want juist tijdens het vastzitten ontstaan er nieuwe ideeën en inspiratie die je op hun beurt tot nieuwe inzichten brengen. Zo creëer je ook innovatie, authenticiteit en/of originaliteit in je werk. In Japanse zen-traditie krijgt ‘aspirant monnik’ bijvoorbeeld een cryptische vraag die op mentaal niveau niet kan opgelost raken. Dit zorgt ervoor dat je aan de slag gaat met intuïtie en dieper duikt in jouw eigen geest en soms met verbluffende resultaten het werk kan vervolledigen.
Gehaast werken is volgens de auteur een andere kwaal in onze huidige systeem. Daarom is hij ook meer voor een rustige aanpak met een heldere geest. Met andere woorden werk alleen als je weet dat er voldoende tijd is om alles rustig te overzien en op gemak kan nadenken over je volgende stap.
De auteur heeft ook ergens in het boek verteld dat je door met kwaliteit aan je motor te sleutelen je tegelijk aan jezelf sleutelt. Tijdens het proces van dat sleutelen aan je motor verander je zelf, je wordt zelf iemand van kwaliteit. En ik heb dat idee overgenomen en geïntegreerd in de context van bloggen. Als je aan je blog werkt, werk je niet enkel maar aan jouw blog maar ook aan jezelf. Je verdiept de opgedane ervaringen, kennis en heldert dingen voor jezelf op. Langzaam zal je in de loop van dat proces de kwaliteit dat je tracht te weerspiegelen in je werk, meer en meer zelf beginnen te belichamen.
Ten slotte ook je levensstijl is van belang, die levensstijl heeft impact op wie je bent en hoe je denkt. En als die inhoud dat je alle dagen voor de televisie lummelt, nooit iets gezonds eet en vergeten bent wat sport is of hoe dat het voelt om nieuwe kennis op te doen. Dan reflecteert deze instelling in je werk, met andere woorden de kwaliteit van je werk wordt ook mede bepaald door de kwaliteit van je leven. Als je jouw werk creatiever, origineler en levendiger wilt maken zal je ook aan de slag moeten gaan met dagelijkse gewoontes en manier van leven.
Besluit
Er komt dus heel wat bij kijken om tot een kwalitatief werkstuk te komen, of het nu over de reparatie van je auto gaat of het schrijven van een blog. Hoewel ik denk dat het zeker de moeite is om niet enkel te kijken naar het werk dat je produceert maar ook naar de geest die erachter steekt. Wat zijn je motieven om iets te creëren? Doe je het om de mensen te helpen of eerder voor geld? Doe je graag wat je doet of moet je jezelf forceren? Werk je in stilte of eerder met een luide televisie, een buurvrouw die tevergeefs haar zangkunsten uitoefent in de badkamer of hardrock muziek op de achtergrond? Begrijp me niet verkeerd ik wil hier niet beweren dat deze principes integraal deel uitmaken van mijn leven (nog lang niet). Ze zijn wel mijn kompasnaald die naar het noorden wijzen. Ik denk dat het belangrijk is om de boel soms in vraag te stellen om te zien ‘of dat de rivier nog steeds doorstroomt’. Er is trouwens een film die volgens mij goed illustreert waar er hierover gesproken wordt. De film noemt ‘The Simple Life of Noah Dearborn’ en is geen blockbuster met speciale effecten maar wel een film die (naar mijn mening) over ‘kwaliteitsgericht werken’ gaat.
Bibliografie
Pirsig , R. M. (2017). Zen & De Kunst Van Het Motoronderhoud (44 ed.). Amsterdam, Nederland: Uitgeverij Prometheus.
