In 1990 kreeg mijn moeder de diagnose maagkanker, een snelgroeiende tumor was het. In die periode was er ook een staking gaande van artsen maar omdat mijn moeder een snelgroeiende tumor had werd zij toch meteen geopereerd. Nou ja, meteen, mijn moeder wilde wachten totdat ik mijn examens had gedaan en dan pas wilde ze geopereerd worden. Dit was voor mij persoonlijk nog best een vreemde situatie want mij werd dit alles dus niet verteld. Ik wist het wel omdat ik per ongeluk een gesprek tussen mijn ouders hoorde en dat wisten zij niet. Ik zat op dat moment midden in de eindexamens dus toen die achter de rug waren ging zij meteen onder het mes. En met succes. 

Na 5 jaar, bij het laatste onderzoek werd zij kankervrij verklaard. Hemeltje wat was zij blij. Totdat zij een paar dagen later een telefoontje kreeg. Om welke reden dan ook had de radioloog haar foto's nog eens bekeken en zag hij opeens iets zitten. Ze hadden bij de eerste operatie haar maag weggehaald en op de aanhechting van de in- en de uitgang zat een heel klein plekje. Meteen werd zij weer geopereerd in 1995 en toen was zij echt definitief van de kanker af. 

1990 - 1995 - 2018 en zij is nog steeds in ons midden. Gezond en wel. De 80 ruim gepasseerd. Ik schrok dan ook toen ik vorige week het volgende bericht op Facebook zag langskomen:

De uitzaaiing is weg en dus is behandeling mogelijk en dan moet dit arme mens aan de loterij meedoen en als je dan niet wint zijn je kansen verkeken? DIT KAN TOCH NIET. Doordat zij geen uitzaaiing meer heeft staat zij nu op het punt waar mijn moeder stond in 1990 en mijn moeder is in 2018 nog levend en wel en in goede gezondheid. Ik begrijp werkelijk niet dat je dan kunt zeggen "dat je uitbehandeld bent". Zij is 46 jaar, mijn moeder was 57 jaar toen. 

Vrienden van Sabine zijn een inzamelingsactie begonnen zodat zij in Aken (Aachen) de benodigde behandeling kan ondergaan want zij is natuurlijk nog helemaal niet uitbehandeld. Maar als je dan in Nederland woont dan heb je blijkbaar vrienden, familie en onbekenden nodig om gezond te worden. Ik ken Sabine niet maar alles in mij zegt dat deze hele gang van zaken niet juist is en daarom wil ik iedereen vragen om te doneren. Wil en kan je een grote donatie doen dan zou dat natuurlijk heel fijn zijn maar ook in dit geval gaat "alle kleine beetjes helpen" op. Veel kleine bedragen worden uiteindelijk één groot bedrag en het maakt niet uit hoe ze aan die 30.000 euro komt als die er maar komt! 

Loading full article...