Lang niet geweest

Lang niet geweest, jeee wat een maanden. Ziek ziek en nog eens ziek, manlief ook ziek. Uiteindelijk een operatie, eigenlijk één waar ik erg naar uit heb gekeken. 

Even in het kort. Al twee en veertig jaar lijd ik aan chronische middenoor ontsteking en voorhoofdholte ontstekingen. Een eindeloze rij KNO artsen hebben er naar gekeken en onderzocht, van academici tot KNO artsen in de regio (zijn net zo goed hoor). Niets niets niets aan te doen, mee leren leven. Buisjes in meervoud erin en er ook weer uit. Tot mijn KNO arts met pensioen ging en zijn vervanger zich niet wilde branden aan nog een keer buisjes. Met mijn gepensioneerde arts had ik het wel eens gehad over een trommelvlies transplantatie en dan het liefst een gemaakt met een 3D printer en dan met een gaatje erin. In deze tijd moet zo iets toch kunnen vind ik en trommelvlies transplantaties bestaan echt, 3D vliezen weet ik niet. 

De nood was hoog na de nieuwe KNO arts, google maar eens geraadpleegd en een kliniek gevonden in Antwerpen. Wachtlijst is korter dan in Nederland maar toch 6 weken wachten en dat was het zeker waard. Geweldige arts, pijnlijke onderzoeken, uitslag: problemen zitten in uw neus! Wow na zo veel jaar aankloten toch een verrassing. Operatie gepland half januari, heerlijk maar pijnlijk. De narcose heeft me veel tijd en energie gekost en dat slijt maar langzaam merk ik, leeftijd vermoedelijk. 

Energie begint langzaam weer terug te komen even als de zin om te gaan lopen. Manlief is ook weer opgeknapt dus de kogel is door de kerk. Vier april gaan we! Er is nog een heel boel wat geregeld moet worden want dat is blijven liggen. Nog maar zes weken. Help en jippie tegelijk.