Leijpark013

@leijpark013 · 10 Aug 2021

Follow Following

Leijpark013 10 augustus 2021 spitskopje

#leijpark013 #spitskopje
Gepubliceerd door Thierry P. Dinjens  · 8 augustus om 18:03  ·
Er komt een moment waarop wij (deels) ons gehoor verliezen. Vaak speelt leeftijd een rol, maar ook de blootstelling aan harde geluiden, hoofdletsel, infecties en zelf het gebruik van bepaalde medicijnen kunnen ervoor zorgen dat wij minder goed gaan horen. Voor een aantal mensen is dit een zegen; het zorgt er immers voor dat je een hoop gezever niet meer oppikt, maar de meeste mensen zijn erg gehecht aan hun gehoor en ervaren gehoorverlies als een groot euvel.
Gelukkig bestaan er organisaties als Beter Horen die middelen ontwikkelen waarmee we ons gehoor weer (deels) terugkrijgen. Zij ontwikkelen gehoorapparaten die steeds geavanceerder worden. Om nu zo beslagen mogelijk ten ijs te blijven komen, kijken gehoorwetenschappers steeds vaker naar andere organismen dan de mens, om het principe van het horen beter te begrijpen.
Een heel interessant dier om naar te kijken treffen we aan in het Leijpark. Het is een kleine groene sabelsprinkhaan met de naam Zuidelijk spitskopje. Je zou het niet zeggen als je hem zo bekijkt, maar het dier heeft wel degelijk oren. Ze zijn wel vele malen kleiner dan menselijke oren en bevinden zich ook niet, zoals bij ons, aan de kop. Het Zuidelijk spitskopje heeft oren in zijn knieën!
Voor een sprinkhaan is het van levensbelang dat hij beschikt over een uitstekend gehoor. Als je de namen weet van een aantal veldsprinkhanen die naast hem in het gras zitten, snap je waarom: In de nabije omgeving van een sprinkhaan zitten de krasser, het zoemertje, het wekkertje en de ratelaar en al die beesten maken geluid. Het is een kakofonie van jewelste in het lage struweel. Tussen al dat gezoem, geratel, gekras en gerammel moet het Zuidelijk spitskopje het ultrasone geluid van de vleermuis eruit kunnen filteren, om niet direct kansloos op nummer 1 op de menukaart terecht te komen. Dus goede oren zijn van levensbelang.
Wetenschappelijk onderzoek heeft inmiddels uitgewezen dat sprinkhanen oren hebben (qua functie) die vergelijkbaar zijn met onze oren. Wij beschikken over gehoorbeentjes en een trommelvlies die al samenwerkend elektrische trillingen naar het brein sturen, wat daar aangekomen opgevat wordt als geluid. En warempel: ook de sprinkhaan heeft een dergelijk oor. We zijn nu al zover dat we een robot aan kunnen sturen met behulp van geluid, door het oor van een sprinkhaan aan de robot te koppelen. Stel je voor wat een vooruitgang dit is! Een robot is vervangbaar, een mensenleven niet. Een robot kan op een explosief worden afgestuurd om het te ontmantelen en je hoeft om hem aan te sturen enkel in je handen te klappen.
Voor mensen met gehoorschade is het ook goed nieuws. Door naar het oor van de sprinkhaan te kijken kunnen we veel geavanceerdere gehoorapparaten maken die bovendien veel kleiner zijn dan de huidige hoortoestellen. Sprinkhanen zijn makkelijk te kweken, dus we hoeven er geen diersoort voor te bedreigen.
Weet u, de natuur biedt ons, als we opletten, zoveel meer dan mooie plaatjes en wonderlijke geluiden. We zien weleens op televisie een natuurvolk in het oerwoud dat volledig gebruik maakt van natuurlijke bronnen en dan zeggen we tegen elkaar dat 'wij dat kwijt zijn geraakt”. Wetenschappelijk gezien is dat niet waar. Integendeel: steeds meer richt de wetenschap zich op de natuur. Waarom zelf het wiel uitvinden als dat reeds lang voor ons gedaan is. Het is tijd om te gaan waarnemen, goed waarnemen. Het zuidelijk spitskopje plaveit de weg. De kennis is er, de mogelijkheden ook. Het is slechts een kwestie van de oren spitsen..