Leijpark013

@leijpark013 · 21 May 2021

Follow Following

Leijpark013 20-5-2021 Slobkous bij.

Leijpark013
Gepubliceerd door Thierry P. Dinjens  · 23 uur  ·
Het is een komen en gaan van insecten in het Leijpark. Sommige insecten zijn blij met elke bloem die ze tegenkomen, andere komen voor één speciale plant. Deze laatste groep noemen we de specialisten. Henk de Winter kiekte voor u een specialist onder de bijen: de Gewone slobkousbij. Deze bij heeft aan de achterpoten grote wolachtige beharing die doet denken aan slobkousen, vandaar haar naam. Het is deze kleine bij, hooguit negen millimeter groot, die verantwoordelijk is voor de bestuiving van de wederik. De wederik heeft grote gele bloemen en groeit graag aan het water. Wederik is het enige geslacht bloemen in ons land die zogeheten oliebloemen heeft. De bloemen bevatten geen nectar, maar aan de voet van de meeldraden komt een olieachtige substantie vrij. Deze olie wordt verzameld door de Gewone slobkousbij.  Haar poten hebben een sponsachtige structuur en zuigen als het ware de olie op. Aan de behaarde achterpoten blijft stuifmeel kleven en in grote hoeveelheden. De bijen voeren hun jongen met een mengsel van olie en stuifmeel.
Nu is de wederik een plant die het liefst in een nat milieu groeit. Vlakbij de Ley of bij een der vijvers in het Leijpark treffen we dan ook de wederik aan. Bijen houden normaliter helemaal niet van nattigheid, met uitzondering van de Gewone slobkousbij. De wederik wordt niet alleen gebruikt als provisiekast, maar mannetjes slapen er massaal op en als het even meezit dan paren ze er ook. Zo zijn beide soorten volledig afhankelijk van elkaar. Dat is mooi, maar ook gevaarlijk. Als één van de soorten zou verdwijnen, dan gaat de andere onherroepelijk mee.
Beide soorten zijn zo goed op elkaar afgestemd, dat de eerste slobkousbijen uit hun pop kruipen, juist op het moment waarop de wederik begint te bloeien. Maar wie nu denkt dat de Gewone slobkousbij enkel vliegt op wederik heeft het mis. Zij moeten zelf ook eten en nectar kunnen zij enkel vinden op andere planten. Akkerdistel, watermunt, kattenstaart, allerlei planten van zowel droog als nat milieu worden bezocht en de mannetjes vliegen zelfs op exotische tuinplanten. Maar voor de jongen (het broed zoals dat zo mooi heet) moeten ze echt naar de wederik toe.
Er zijn verschillen tussen de mannetjes en de vrouwtjes. De mannetjes hebben een gele kop, de vrouwtjes een zwarte. De Gewone slobkousbij op de foto is heel duidelijk een vrouwtje. Zij is het die het stuifmeel aan haar achterpoten verzamelt, wat op de foto ook goed te zien is.
In het Leijpark hangt het lot van de Gewone slobkousbij in sterke mate af van het maaibeleid. Als er gemaaid wordt eind mei, begin juni dan is dit funest voor de wederik die weggemaaid wordt en onmiddellijk verdwijnt de Gewone slobkousbij. Daar moeten we dus voor waken, want beide soorten brengen iets extra's naar het Leijpark: een samenwerking die zijn weerga niet kent. Hopelijk kunnen we nog lang van beide soorten genieten..