Leijpark013

@leijpark013 · 29 Aug 2022

Follow Following

Leijpark013 Barbarakruid

Leijpark013
Gepubliceerd door Thierry P. Dinjens  · 24 augustus om 18:00  ·
Soms wordt een plant vernoemd naar een heilige. De invloed van de Katholieke Kerk is natuurlijk  honderden jaren lang heel groot geweest en de geneeskrachtige delen van een plant refereerden aan de wonderen die heiligen verrichtten, althans volgens de overlevering. Eén van die heiligen is Sint Barbara. Een vrouw, jawel, ook vrouwen kunnen sint worden. Dat is een kwestie van wonderen verrichten bij leven, sterven en heilig verklaard worden door een paus.
Barbara was een dochter van een belangrijke en vooral invloedrijke Romein en de Romeinen hebben voor zo'n beetje alles een aparte godheid. Barbara echter bekeerde zich tot het christendom, tot grote woede van haar vader die haar opsloot in een torenkamer (Raponsje avant la lettre), liet martelen om haar van haar geloof af te krijgen en uiteindelijk zelfs onthoofdde. Mocht u zich ooit een 'slechte ouder' voelen, denk dan eens aan de vader van Barbara en geloof me: het valt allemaal best mee. Vlak na haar onthoofding werd 'papa lief' gestraft door God, die een bliksemstraal uit de hemel zond, waardoor er van de man niets anders overbleef dan een hoopje as. Kijk: dat noemen we lik op stuk!  
Het Barbarakruid heeft een bloedstelpende werking en is hierom gewijd aan de heilige dame.
Het kruid behoort tot dezelfde familie waartoe ook bloemkool en broccoli behoren en is dan ook eetbaar. In vroeger tijden ging men de velden in om de bloemen en bladeren (als winterkost) te plukken Barbarakruid zit vol met vitamine C, een geweldige voedselplant tegen scheurbuik, een ziekte die optreedt bij langdurig tekort aan vitamine C. Scheurbuik kennen we reeds uit de Prehistorie en was beslist niet zomaar iets. Volgens voorzichtige schattingen bijvoorbeeld hebben alle rampen, zeestormen, andere ziektes en zeeoorlogen minder doden veroorzaakt dan scheurbuik. En een winkel binnen rennen en een netje sinaasappels kopen, dat kon natuurlijk niet. Sinaasappels werden reeds in de 15e eeuw ontdekt, maar voordat de eerste appelsien in ons land was, zijn we drie eeuwen verder dan dat. We moesten het met ons eigen fruit en onze eigen groenten doen en Barbarakruid was een belangrijke plant in ons dieet toen. Juist vanwege haar eigenschap dat zij in de winter uitstekend te oogsten en te eten was, kreeg Barbarakruid de bijnaam 'winterkers'. Dat 'kers' heeft niets met kersen te maken maar stamt van het Germaanse woord krasjo dat verslinden betekent.  
Omdat zij een koolsoort is, zal het u niet verbazen dat de koolwitjes graag hun eitjes op haar leggen en het zijn dan ook de rupsen van het klein en het groot koolwitje die u aan kunt treffen op haar bladeren. In het vroege voorjaar biedt de plant stuifmeel en nectar aan bijen.
Een nuttige plant dus die heel wat kindertjes (en grote mensen) behoed heeft voor een vroegtijdig gevonden graf. In het Leijpark treffen we haar aan op vochtige voedselrijke grond. Ook daar waar grond is omgewoeld voelt zij zich thuis, maar als er teveel groen om haar heen groeit, dan poetst zij de plaat. Alsof zij liever alleen is, net als de heilige alleen in haar torenkamertje, alleen met slechts de hemel boven zich. Een plek om naar toe te groeien, met geen enkel oog voor wat anders, vroom en standvastig. Dat de hemel moge neersabelen wie haar kwaad berokkent, dit gele juweel van het Leijpark..  
#babarakruid #leijpark013