Leijpark013

@leijpark013 · 22 Nov 2021

Follow Following

Leijpark013 Biggenkruid

#hdewinterleijpark013 #leijpark013 #biggenkruid

Gepubliceerd door Thierry P. Dinjens  · 1 uur  ·
Heeft u wel eens goed gekeken naar een haan? En meer bepaald: de wijze waarop een haan loopt? Normaliter is er geen verschil met het loopje van kippen, maar een haan kent ook de zogeheten hanentred. Als het dit gedrag vertoont tilt het haantje één poot heel hoog op, buigt haar naar voren en zet haar zo ver mogelijk weer neer. Het is alsof het dier de poot wilt ontzien, alsof hij er niet makkelijk op steunt.
Bij een haan is dit gedrag nog vrij normaal te noemen, maar er zijn meer dieren die dit gedrag kunnen vertonen en dan hebben we het over een neurologische aandoening. Honden, maar ook vooral paarden kunnen lijden aan hanentred. Zij tillen hierbij de achterpoten of in het geval van paarden: achterbenen onwillekeurig hoog op. De benen lijken verkrampt. Als de achterbenen dit gedrag langere tijd vertonen gaan de paarden struikelen, met alle vervelende gevolgen van dien.
Maar: hoe komt een paard eigenlijk aan hanentred?
Om daar een antwoord op te geven moeten we naar het Leijpark. Daar groeit en bloeit namelijk de boosdoener van deze uiterst vervelende aandoening: het Biggenkruid.
Biggenkruid kwam aan haar naam op twee manieren:
1. Het bladrozet (de uitgevouwen bladeren die op de grond liggen) lijken op de huid van een big.
2. Het kruid groeit daar waar varkens in de grond graven. Omdat haar bladeren plat op de grond liggen zijn varkens (die niet grazen maar de grond echt omwoelen) vrijwel de enige dieren die de hele plant met wortel en al op kunnen vreten.
Het vreemde is dat hanentred ook bij mensen op kan treden, maar niet als gevolg van het eten van biggenkruid. Iemand met een zogeheten klapvoet (de voorvoet wordt niet goed opgetild tijdens het lopen en klapt op de grond) vertoont hanentred; hij of zij tilt het been extra hoog op om toch de voet van de grond te krijgen. Hier betreft het een correctie, geen neurologische aandoening.
We weten nog steeds niet waarom Biggenkruid zo schadelijk is voor paarden en tegelijkertijd voor de mens niet.  Men denkt dat het Biggenkruid bij extreme omstandigheden zoals droogte of aanvallen van insecten afweerstoffen aanmaakt en dat het juist deze stoffen zijn die zo nadelig uit kunnen pakken voor paarden. Bij honden lijkt de oorzaak geheel in het zenuwstelsel te liggen en wordt er geen verband gelegd met Biggenkruid.
In het Leijpark dient de nectar van het Biggenkruid vooral als voedingsbron voor de verscheidene soorten zandbijen. Nuttig en met een mooie bloem. In het Leijpark zijn geen paarden (of zelden dan toch) en de inname van het Biggenkruid levert niet altijd problemen op. Zo zien we maar weer eens: er is nog zoveel dat we niet weten. Maar juist in het steeds maar weer blootleggen van nieuwe geheimen blijven we, met veel enthousiasme haantje de voorste.