Leijpark013

@leijpark013 · 03 Dec 2022

Follow Following

Leijpark013 Bleek cypergras

Gepubliceerd door Thierry P. Dinjens  ·

Ach ja, de reizende en zich met rijkdommen omringende mens, wat brengt zij toch allemaal teweeg? De mens heeft zich vanaf het begin van ons ontstaan zo ontwikkeld dat het altijd hoger, verder en dieper wil. Sinds we met grote driemasters de wereld veroverd hebben qua vervoer, varen we naar alle windstreken uit en vergaren overal de mooiste producten. Ongewild nemen we 'gasten' mee die voor allerlei problemen zorgen. Een dergelijk 'probleem' komen we tegen in het Leijpark: Bleek cypergras. Dit uit Noord- en Zuid-Amerika afkomstige riet is naar onze streken gekomen door als zaadjes mee te liften in tropische planten die wij graag 'leenden' uit verre streken om bij ons op de keukentafel iets exotisch aan ons Calvinistische huishouden te geven. Planten met de wonderlijkste kleuren en bloemkelken namen tussen hun wortels en aarde zaden mee van het Bleek cypergras, met alle gevolgen van dien. Vanuit hier verspreidde de plant zich naar alle uithoeken van de wereld, zo ook Japan en zelfs Australië.

Wat is er nu eigenlijk zo erg aan Bleek cypergras? Ik leg het uit. Bleek cypergras is zoals al gezegd een rietsoort en riet groeit, zoals wij weten het liefst met de 'voetjes' in het water. Op een oever in het Leijpark vormt dit geen probleem. In Japan echter groeit er iets anders in het water, iets dat daar staat om de hele bevolking van het land te voeden: rijst. En Bleek cypergras is een geduchte concurrent voor rijst; beide planten vechten er om licht en water, maar het Bleek cypergras heeft sterke wortels die ondergronds de rijst wegduwen. In een rijstveld is Bleek cypergras echt een groot probleem.

In Australië ervaart men een soortgelijk probleem. Grote delen van Australië zijn droog woestijnlandschap. Er is weinig tot geen zoetwater. Toch moet er ook in Australië graan verbouwd worden zoals tarwe. Om dit graan van water te voorzien worden er uitgebreide irrigatiekanalen gegraven om aan zogeheten bodemvernatting te doen. Dat lukt heel aardig, maar niet als het Bleek cypergras zich vestigt in die kanalen en de toevoer van water afremt en dat is precies wat er gebeurt. De Australiërs hebben nog een groot probleem wat de verspreiding van Bleek cypergras betreft: de zaden blijken heel makkelijk te blijven hangen in de vacht van: schapen! En die zijn er veel in Australië, meer dan zeventig miljoen. Allemaal blatende wollen taxi's voor de zo gevreesde zaden, die zich naar hartenlust over het land laten verspreiden. De enige dooddoener voor de plant zijn koude temperaturen. In Australië kan het soms heel koud zijn waardoor planten afsterven, maar dan nog zijn de zaden vorstbestendig, dus ze kunnen doodleuk in de grond afwachten tot de warme periode weer begint. We spreken niet graag van het woord 'onkruid' maar Bleek cypergras komt toch dicht in de buurt en kan hele ecosystemen overwoekeren en lam leggen. En dat alles omdat wij graag een bromelia op ons kanten kleedje wilden zetten zo van: Kijk, ook wij kunnen ons tropische planten veroorloven. Nu is dit overigens heel gewoon en zijn er voldoende telers. Vroeger was het een statussymbool en dus een teken van welvaart. Edoch: het leed is reeds geleden.

De plant die we tegenkwamen in het Leijpark richt daar (nog) niet veel schade aan, maar zij waarschuwt er ons voor hoe onze acties kunnen leiden tot onwenselijkheden en zelfs catastrofes. De biomassa in het Leijpark is wel vaker een afspiegeling van hoe het niet moet, maar wordt er naar geluisterd? Geenszins. In Japan en Australië zullen ze inmiddels wel moeten, maar daar zijn de schade en schande reeds aangericht.  Hopelijk luisteren wij wel, mocht dit gewas ook hier snode plannen beramen.

Nu kunnen we nog genieten van dit fraaie riet, dat eigenlijk niets anders doet dan snoepen van heerlijke grondgebieden haar op een presenteerblaadje aangeboden. Edoch: wij hebben haar in het snotje, wat ik je blaat, ehh brom.

#leijpark013 #bleekcypergras