Leijpark013

@leijpark013 · 01 Sep 2021

Follow Following

Leijpark013 Bruine grijsbandspanner

#leijpark013 #bruinegrijsbandspanner
Gepubliceerd door Thierry P. Dinjens  · 30 augustus om 18:07  ·
Het Leijpark kent vele facetten. Overdag, als wij er zijn, dan zien en horen we van alles groeien, bloeien en bewegen. Vele soorten dieren en planten laten zich bewonderen; soms de hele tijd, soms zijn zij slechts een flard waar wij even een glimp van opvangen.
Waar we echter maar bar weinig van meekrijgen (en dat kan ook haast niet anders) is het nachtelijk leven in het Leijpark. Overdag zitten er ik weet niet hoeveel dieren verborgen in het bladerdak, tussen het gras en in de strooisellaag. Zij wachten daar op niets anders dan de nacht. Dan leven zij op en beginnen aan hun escapades der liefde of ze gaan gewoon eten. Een belangrijke groep die in het duister leeft wordt gevormd door de nachtvlinders.
N.B. Er is wel eens discussie geweest omtrent de mot versus de vlinder. Staat u mij toe dat ik hier een toelichting op geef die hopelijk voor eens en voor altijd beklijft:
Niet elke vlinder is een nachtvlinder. Elke nachtvlinder is wel een vlinder. En: de woorden mot en nachtvlinder betekenen hetzelfde. Dus elke mot is een nachtvlinder en dus is elke mot ook een vlinder. Weliswaar zijn er onder de nachtvlinders (lees:motten) heel primitieve vlinders die niet lijken op het beeld dat wij hebben bij het woord 'vlinders', zij blijven lid van de vlinderfamilie.
Hopelijk is het nu helder.
Een nachtvlinder die ook daadwerkelijk enkel in de nacht actief is, is de Bruine grijsbandspanner. Overdag hoeven we haar niet op de vleugels te verwachten, maar kunnen we er op vertrouwen dat zij zich ergens verschuilt, tussen het lover van de wilgen of de populieren. Dit zijn ook precies de bomen waar haar rupsen zich mee voeden. In de nacht gaan de vlinders op zoek naar nectar van bloemen en kruiden die ook in de nacht bloeien, zoals madeliefjes en wilde marjolein, beide in het Leijpark te vinden.
De vraag is nu: hoe zorgen we ervoor dat we dergelijk vlinders toch een keer te zien krijgen? Moeten we aan elke tak gaan rukken in de hoop dat er een verschrikte vlinder uit komt dwarrelen? Het antwoord luist uiteraard: Neen. We willen geen dieren verstoren en dat is precies wat we wel doen als we hun omgeving actief gaan onderzoeken. Bovendien zijn er plekken boven in de kruinlaag waar we nooit kunnen komen, of een waaghals moet het aandurven om midden in de nacht in een populier van dertig meter hoog te gaan klimmen. Een sterke afrader, dan kan ik u met klem op het hart drukken. En weet u? Het is ook niet nodig om zelf op zoek te gaan. Het Leijpark heeft immers de aangewezen man, al jaren, die voor u en mij zichtbaar maakt wat anders verholen zou blijven: Henk de Winter. Ikzelf mocht een paar jaar geleden voor het eerst deze werkelijk bevlogen man ontmoeten. Een man die honderd keer langs dezelfde boom kan lopen en er telkens iets anders in ziet.
Een man die de zonsopgang kan fotograferen, weerspiegeld in het kleinste plasje water, vastgehouden tussen twee boomwortels. Een man die de dikste boomstam kan fotograferen, terwijl er de kleinste spin van het Leijpark een ragfijne draad omheen weeft. Een man die zowel de weidsheid als de details naadloos vastlegt. Door zijn lens heeft de morgenstond daadwerkelijk goud in de mond en worden de dauwdruppels tot parels en diamanten. En het is Henk de Winter dan ook nu weer gelukt (wie twijfelde nog?) om het nachtelijk leven voor ons een stukje zichtbaarder te maken; het is juist aan hem dat de Bruine grijsbandspanner zich wel liet zien. Vluchtig, recht uit de schimmenwereld doch helder.
We mogen best wel een beetje trots zijn op het feit dat het Leijpark een dergelijke gepassioneerde speurneus rijk is. Daarom bij deze: Henk, bedankt. Niet enkel voor al het moois dat je ons tot nu toe gegeven hebt, maar zeker ook voor alles wat nog gaat komen. We zien er reikhalzend naar uit..