Leijpark013

@leijpark013 · 29 Sep 2023

Follow Following

Leijpark013 Dagpauwoog

Geschreven door Thierry P. Dinjens  ·

  ·
Als we het over vlinders hebben, is een van de fraaiste in onze streken toch wel de Dagpauwoog. Deze bontgekleurde vlinder wordt nogal eens in de koude maanden in huis aangetroffen, daar zij op beschutte, vorstvrije plekken overwintert. Als in februari het zonnetje gaat schijnen, komt de Dagpauwoog als een van de eerste vlinders tevoorschijn. Zij gebruikt om te overleven twee soorten mimicry (het voor de gek houden van in dit geval roofdieren door zich anders voor te doen).
Haar natuurlijke vijanden zijn muizen en vogels. Als zij de vleugelen dichthoudt, is zij nagenoeg onzichtbaar; zij lijkt een dood blad en als zij aan de zoldering van bijvoorbeeld een schuurt hangt in de winter, gaat zij op in de schaduwen. Wanneer een muis toch te dichtbij komt, maakt zij een afschrikwekkend sissend geluid. Wanneer een vogel haar als smakelijk maaltje ziet, maakt zij gebruik van de bovenzijde van haar vleugels. Zij klapt hen open en de 'ogen' op haar ondervleugels worden zichtbaar, alsof er opeens een roofdier met grote blauwe ogen verschijnt die op haar beurt de vogel wel wil verorberen. Dit schrikt de vogel af en zo blijft de vlinder gespaard. En als er dan toch een onversaagde vogel is die durft toe te happen, dan zal de vogel instinctief naar de kop van de vlinder happen. Echter, in het mechanisme van vogels ligt het gegeven ingesloten dat de ogen zich in de kop bevinden. In feit hapt de vogel dus naar een vleugel en de echte kop van de vlinder ontspringt de dans. Daarom zien we soms vlinders met een hap uit de vleugel. Dat lijkt zielig, maar het leven is een stuk makkelijker zonder vleugel (een vlinder heeft er vier) dan zonder kop.
Naarmate de herfst vordert zijn er steeds minder bloemen. De vlinders schakelen dan over op rottend fruit om hun suikers uit te halen en voldoende voorraad aan te leggen om in de winter op te teren. En dat is precies wat wij kunnen bijdragen: Gooi in de koude maanden je appelkroosje niet in de prullenbak, maar op een vast plekje in je tuin en daar zullen dagpauwogen (en atalanta's) heerlijk van smullen.
In het Leijpark zien we ook geregeld een Dagpauwoog. Alhoewel de vlinder beslist niet zeldzaam is, zijn er jaren, zoals dit jaar waarop er weinig vlinders zijn. Gelukkig zijn er al de nodige rupsen van de Dagpauwoog gezien dit jaar. Zoveel eisen stelt de vlinder niet; enkel de brandnetels in het Leijpark dienen aanwezig te zijn. Van brandnetels leven de rupsen namelijk. De volwassen vlinders vinden we (uiteraard) op vlinderstruiken, koninginnenkruid en in het najaar op de bloesems van de klimop die pas heel laat bloeit. Dan, als het najaar goed onderweg is en de koude winter staat voor de deur, kruipt de vlinder weg in holle bomen of, in uw huis ergens op een droge plek. De winterslaap vangt aan en doodstil nagenoeg onzichtbaar wacht de Dagpauwoog op de komst van de lente. Dan zal zij paren, eitjes leggen en sterven. Vlinders leven als volwassen dier zeer kort, meestal slechts een paar weken of zelf dagen, maar de Dagpauwoog vormt hier een uitzondering op. Zij kan vele maanden leven, terwijl zij een paar maanden daarvan al slapende doorbrengt.
In het Leijpark vindt zij eigenlijk alles van haar gading: voedsel, beschutting, winterplekjes, veiligheid en zonneschijn. Deze fraaie overlevingskunstenaar is een waar sieraad voor het Leijpark. En al wat we hoeven te doen is een paar brandnetels laten staan. Als het zo simpel is, wie klaagt er dan nog over een paar prikjes?

#park #dagpauwoog