Geschreven door Thierry P. Dinjens  
We hebben reeds een paar libellen en waterjuffers voor het voetlicht gebracht, maar nog niet de grootste en die leeft ook in het Leijpark: de Grote keizerlibel. Zij is niet de aller-langste libel van ons land, dat is de gewone bronlibel. Het scheelt maar een millimeter en de Grote keizerlibel heeft dan weer een grotere spanwijdte, dus wat dat betreft is zij de grootste libel. Ze is echt een knots van een beest, wel achteneenhalve centimeter lijf. Zij is dan ook met recht de keizer (of beter: de  keizerin) van de vijvers in het Leijpark.  
Langzaam vliegt zij rondjes en jaagt op allerlei vliegen, roofvliegen, vlinders, maar ook andere libellen en waterjuffers. De Grote Keizerlibel heeft een voorkeur voor water dat voedselrijk is en snel opwarmt. Haar larven leven immers in het water en daar moet wel voldoende voedsel zijn. Haar larven zijn ook monsterlijk, maar dan onder water. Zij jagen op alles wat langs zwemt en enigszins behapbaar (letterlijk) is. Om succesvol te kunnen jagen beschikken de larven van de Grote keizerlibel  over een zogeheten vangmasker. U moet zich voorstellen dat dit een verlenging van de onderlip is waar twee grijpers aan zitten. Deze kunnen razendsnel naar voren schieten, de prooi heeft geen tijd om na te denken wat hem overkomen is. De larven van de Grote keizerlibel  bevinden zich tussen de waterplanten en halen zuurstof uit een beetje water dat zich in het achterste deel van hun lijf bevindt. Als ze verstoord worden kunnen ze dit water met kracht naar buiten spuiten, waardoor ze een soort straalaandrijving hebben, vaak genoeg om aan aanvallers te ontkomen. Omdat de larven zelf ten prooi kunnen vallen aan hongerige vissen, hebben zij zelf doorns op hun achterlijf om een hap minder aantrekkelijk te maken. Al bij al zijn de larven uitstekend uitgerust voor hun bestaan onder water. Vaak overwinteren de larven één keer, soms twee keer. Dan kruipen ze op een stengel, ondergaan een gedaanteverwisseling waarbij de in een volwassen libel veranderen en vervolgens verlaten ze hun ‘cocon’. Dit proces noemen we uitsluipen.
De volwassen Grote keizerlibel kent weinig vijanden. Ondanks het feit dat de Grote keizerlibel niet veel haast maakt op haar patrouilles boven het vijverwater, behoort zij wel tot de snelst vliegende insecten ter wereld. Libellen kunnen meestal niet bijten, maar de Grote keizerlibel zou hiertoe wel in staat moeten zijn, maar dan ook alleen maar als je haar zou vangen met je vingers in de buurt van haar kop. Ook kan ze niet steken, ze heeft immers geen angel. Wel heeft het vrouwtje een legbuis waarmee ze eitjes legt en hiermee kan en zal ze, in uiterste nood ‘steken’.  De legbuis is hiertoe echter niet gemaakt, dus hoogstwaarschijnlijk zal de libel in kwestie hiermee ook zichzelf schaden.  Gelukkig wordt zij zelden gevangen, behalve natuurlijk op de gevoelige plaat. Henk de Winter vond dit prachtexemplaar en legde haar vast met zijn camera. Inmiddels zal het dier gestorven zijn, want volwassen libellen leven tussen de vier en acht weken. Dan sterven zij, nadat het nieuwe legsel aan het water is toevertrouwd. Zo is de cirkel weer rond, wijl in de vijver nieuwe kleine monstertjes in de maak zijn…

#leijpark013 #park #grotekeizerlibel