Leijpark013

@leijpark013 · 20 Jan 2022

Follow Following

Leijpark013 Pyjamawants

#leijpark013 #pyjamawants

Leijpark013
Gepubliceerd door Thierry P. Dinjens  · 35 minuten  ·
Ik denk dat ik aan weinig mensen hoef uit te leggen wat een punaise is. Tegenwoordig maken we onze notities digitaal, maar er was een tijd waarin we nog papiertjes op een prikbord nagelden middels punaises. Er waren de standaard metalen en witte punaises, maar later kwamen zij op de markt in alle kleuren van de regenboog.
Wat weinig mensen weten is dat het woord 'punaise' Frans is en wants betekent. Wants, omdat het insect met die naam plat is, gelijk een punaise. In het Leijpark treffen we een relatief nieuwe soort aan die door de Fransen 'punaise arlequin' wordt genoemd, letterlijk de Harlekijnpunaise. Wij Nederlanders vinden dat hij geen narrenpak aan heeft, maar dat zijn rood-zwart gestreepte lijfje meer lijkt op een pyjama en wij noemen haar dan ook de Pyjamawants.
We hebben eerder wantsen voorbij zien komen in het Leijpark en vaak scheidden deze insecten giftige stoffen af waardoor zij onaangenaam ruiken.  Zo niet de Pyjamawants; zij ruikt naar zoete appeltjes. Wil dit zeggen dat zij aangenaam smaakt? Geenszins. De kleuren zwart en rood in combinatie met elkaar is in de natuur een teken van giftigheid. Rood is een signaalkleur, zo ook fel geel in combinatie met zwart. Met een duur woord noemen we het gebruiken van kleuren met de bedoeling om roofdieren af te schrikken 'aposematisme'. Hoe feller de kleur, hoe giftiger het dier. Een Pyjamawants is dus giftiger dan een geel lieveheersbeestje en net zo giftig als een rood lieveheersbeestje. Mocht er toch een roofdier zo dom zijn om naar de wants te happen, dan verdwijnt de geur van appeltjes en treedt de stinkklier in werking; de meeste wantsen hebben een klier bij de achterpoten die een stinkende en bijtende stof verspreidt als het insect wordt aangevallen. Dat was dus eens en nooit meer.
De Pyjamawants is een zogeheten exoot. Zij is in 1996 voor het eerst waargenomen in ons land, edoch zij komt oorspronkelijk uit Italië. Het wordt echter overal op de wereld warmer en zo trekken soorten steeds noordelijker. Deze wantsen zijn bloemeneters. Met hun snuiten zuigen ze aan de bloemen van fluitenkruid en wilde peen.
De dieren zijn watervlug! Zodra je naderbij probeert te komen schieten ze naar de onderkant van het dichtstbijzijnde blad. Pas als ze paren, met hun konten tegen elkaar, dan worden ze trager en vluchten wordt ook moeilijker; bij gevaar vlucht de ene naar links en de andere naar rechts, wat uiteraard stilstand oplevert aangezien ze aan elkaar vast zitten. Pyjamawantsen eten gewoon door tijdens de langdurige paring. Na afloop zet het vrouwtje een pakketje gele eitjes af aan de onderzijde van het blad en dan is het levenswerk voltooid.
De Pyjamawants is vooral in Zuid-Nederland te zien, maar over een aantal jaar zal het dier waarschijnlijk heel ons land veroverd hebben. En wie weet wat er allemaal nog deze kant op komt, nu de opwarming van de aarde niet te stuiten lijkt. We gaan het zien, in ons voorheen koude kikkerlandje en vooral: in het Leijpark.