Leijpark013

@leijpark013 · 29 Aug 2022

Follow Following

Leijpark013 Schrijvertje

Gepubliceerd door Thierry P. Dinjens  · Gisteren om 18:00  ·
In 1857 onzes Heren schreef de Vlaamse dichter Guido Gezelle de volgende dichtregels:
“O Krinklende winklende waterding
met ‘t zwarte kabotseken aan,
wat zien ik toch geren uw kopke flink
al schrijven op ‘t waterke gaan!”
De dichter doelde hiermede op een kleine kever die zich lijkt te bewegen op het wateroppervlak. De kevertjes komen voor in grote groepen en lijken niets anders te doen dan kringen te draaien op het water.
Deels is dit waar; de bovenzijde van de kever is waterafstotend en bevindt zich boven het water; de onderzijde en poten worden wel degelijk nat en bevinden zich onder water. Het diertje is echter niet doelloos rondjes aan het draaien of zelfs maar aan het schrijven; de kever is aan het jagen. Alles wat op het water valt, zoals muggen, kleine vliegjes en ook plantaardig materiaal worden bliksemsnel gevonden en opgegeten. Deze kever noemen ook wij het Schrijvertje.
Bij gevaar duiken de kevers bliksemsnel onder water en nemen een luchtbelletje mee naar beneden, zodat zij kunnen blijven ademen tot het gevaar geweken is. In het Leijpark vinden we deze minuscule diertjes die hooguit een millimeter of zes groot zijn. Ze zijn, zo klein als ze zijn vergelijkbaar met een school piranha's. Zodra er een insect op het water valt dat niet tijdig weg kan komen of dat niet kan vliegen, dus eerst naar de kant moet zwemmen, dan duikt de hele school erop af. De kevers draaien lussen in het water; steeds schiet een andere kever op de prooi af en bijt er een hap uit, zonder dat de kevers onderling elkaar raken. Binnen een mum van tijd is er niets meer van de prooi over. Zo gaat het de hele dag door. Behalve in de paartijd. Dan draaien de kevers ook, maar zij doen dit al parend. De vrouwtjes zetten vervolgens eitjes af op waterplanten onder water.
In het Leijpark zien we vooral deze kevertjes op de sloten en dit vertelt ons meteen dat de sloten schoon water bevatten.
In het Leijpark bevinden zich ook plekken met kwelwater; grondwater dat zichzelf een weg naar het oppervlak heeft gebaand. Dit kwelwater neemt ijzer mee uit de grond dat door aanraking met zuurstof omgezet wordt in ijzeroxiden. Deze laatste vormen een vliesje op het water met prachtige regenboogkleuren alsof er een dun laagje olie op het water ligt. Hier zult u geen Schrijvertje aantreffen, het water is er niet 'schoon' genoeg. Schone sloten worden gezocht vanuit de lucht want het Schrijvertje is ook nog eens een uitstekende vlieger. Er zijn weinig kevers die zich thuis voelen op, in en boven het water, maar voor alles bestaat een uitzondering.
Terug naar onze dichter, want waarover 'schreven' de schrijverkes in zijn gedicht:
“Wij schrijven, herschrijven en schrijven nog,
den heiligen Name van God!"
Niks mis mee, maar toch zou ik graag willen zien dat ze ook wat over het Leijpark zouden schrijven. Hoe mooi het er is en hoeveel rust en schoonheid men er kan vinden. Doen de kevers dit niet, hebben ze er simpelweg geen tijd voor, niet getreurd: Ik zal zelf de pen weer ter hand nemen en schrijven over het wonderbaarlijke Leijpark. Laat het Schrijverke maar draaien, Henk de Winter en ik doen de rest wel..  
#leijpark013 #schrijvertje