Leijpark013

@leijpark013 · 10 Apr 2023

Follow Following

Leijpark013 Sierheester

Geschreven door Thierry P. Dinjens  ·

  ·
In het Leijpark treffen we een rijkbloeiende sierheester aan met roomwitte bloemen die heerlijk geuren: de Boerenjasmijn. Aan deze heester kleeft een vreemd verhaal. Er was een tijd waarin de sering en de Boerenjasmijn niet van elkaar werden onderscheiden.
De sering dankt haar naam aan een verhaal uit de Griekse mythologie. Naar verluidt was er een nimf, een halfgodin, genaamd Syrinx. De bosgod Pan werd verliefd op haar, maar zij moest niets van zijn avances weten. Ze sloeg voor hem op de vlucht, maar stuitte op een grote rivier die zij niet kon oversteken. In haar wanhoop bad zij tot Gaea (moeder Aarde) en deze schoot haar te hulp door haar in riet te veranderen. Pan kon haar niet meer vinden en blies van woede over het riet. Hij merkte dat dit een soort geluid gaf en toen sneed hij het riet af en maakte er het instrument van waarmee hij tot op de dag van vandaag staat afgebeeld: de panfluit. Het Griekse woord voor panfluit is nog immer syrinx.
Nu zijn, zoals het riet, de takken van een sering niet hol, maar ze lijkt zoveel op de boerenjasmijn (wier takken wel hol zijn en die aanvankelijk 'syringa' werd genoemd), dat ook de sering die naam kreeg. Dit heel verhaal uit de Griekse mythologie behoort dus eigenlijk bij de Boerenjasmijn en de verkeerde plant heeft de uiteindelijke naam ‘sering’ gekregen.
Pas in de 18e eeuw werd die naam uitsluitend gebruikt voor onze huidige sering en werd de Boerenjasmijn ingedeeld bij de familie der hortensia’s. Deze familie heet in het Latijn ‘Philadelphus’ van het Griekse ‘philo’ (houden van) en ‘adelphos’ (broer). Uit de basis van de plant komen vele scheuten die onvertakt dicht naast elkaar groeien en een familie lijken te vormen.
Boerenjasmijn is door de eeuwen heen verbonden aan damesmode, meer bepaald het luxeartikel de dameshandschoen. Vanaf de vijftiende eeuw kwam de dameshandschoen in zwang en gold als een vorm van status in de gegoede kringen. Allerlei oliën werden ontwikkeld om de handschoenen heerlijk te laten geuren wat nog wat extra allure gaf. Van de boerenjasmijn is ook wel een olie te maken, maar men was toen in de veronderstelling dat deze geur veel te sterk zou zijn. Daarom plukten de dames in die tijd de bloemen en zij legden hun handschoenen simpelweg tussen de gedroogde bloemen van de Boerenjasmijn. Elke dag werden de bloemen vernieuwd en als zij de handschoenen droegen, op een zwoele zomeravond in het gezelschap van een heer, kwam er een heerlijke geur, niet uit de hals van de dame, maar uit haar handschoenen. Deze methode met geur uit de Boerenjasmijn was vele malen goedkoper dan de vervaardiging en aanschaf van peperdure oliën en zo konden ook vrouwen uit minder rijke milieus meedoen aan dit romantische gebruik. Deze traditie heeft bestaan tot het midden van de negentiende eeuw.
In het Leijpark trekt de Boerenjasmijn geen verliefde dames aan, maar vooral bijen, vlinders en hommels. Tijden veranderen, het is de geur die overleeft. Oude beelden herleven in het Leijpark.

#park #sierheester