Leijpark013

@leijpark013 · 15 Feb 2023

Follow Following

Leijpark013 Zuidelijke boomsprinkhaan

Geschreven door Thierry P. Dinjens  ·

  ·
Exoten, we hebben er al vaker over gesproken. Dieren en planten die hier niet thuishoren komen deze kant op. Bij toeval, op eigen kracht of met onze hulp. Al dan niet onwetend. Een dergelijk dier treffen we aan in het Leijpark. We herkennen er meteen een sprinkhaan in. We zien niet het typische legorgaan (waarmee het vrouwtje eitjes legt), dus we hebben hier te maken met een mannetje. Wat verder opvalt is dat het dier geen vleugels heeft op een paar kleine stompjes na. Opvallend want de meeste sprinkhanen hebben vleugels, om kleine of grote zweefvluchten mee te maken of zelfs om mee te vliegen. Toch is het geen foutje van de natuur. We hebben hier te maken met de Zuidelijke boomsprinkhaan. Het dier kan niet vliegen, maar wel goed springen en klimmen. En dat heeft het dier hard nodig, want hij leeft boven in de bomen, waar hij ook jaagt. Nu zou je verwachten dat je deze sprinkhaan eerder in het bos aan zou treffen, dan in een park in de stad, maar dit heeft een reden. De Zuidelijke boomsprinkhaan is warmere temperaturen gewend. Hij komt uit het Middellandse Zeegebied en eenmaal in onze contreien beland is hij op zoek gegaan naar warmte. In steden is het warmer dan in het buitengebied omdat stenen warmte vasthouden. Het dier is wel afhankelijk van de aanwezigheid van bomen, dus het is niet zo gek dat we hem juist in het Leijpark aantreffen.
Eenmaal wetende dat de Zuidelijke boomsprinkhaan geen vleugels heeft, kunnen we bedenken dat hij niet op eigen kracht deze kant op is gekomen. En dat klopt ook. De Zuidelijke boomsprinkhaan maakt gebruik van ons om naar het Noorden op te rukken en de manier waarop hij dit doet is opvallend. De Zuidelijke boomsprinkhaan verstopt zich in de lading van vrachtauto’s! Je moet je voorstellen dat de vrachtwagens uit bijvoorbeeld Spanje, die onze kant opkomen met sinaasappels en wijn, ook deze verstekelingen bij zich hebben. Maar ook toeristen nemen in hun koffers ongewild sprinkhanen mee terug. Dat is nog niet heel lang zo. Pas in 1992 werd het eerste (dode) exemplaar aangetroffen in Dordrecht. Sindsdien heeft het dier ons land veroverd en zijn ze zelfs al op de Wadden aangetroffen.
Er zijn sprinkhanen die onze oogsten opvreten, maar de Zuidelijke boomsprinkhaan  is een echte vleeseter. Omdat het dier zelf langzaam is, jaagt hij op langzame prooien. Dat maakt van hem een nuttig dier, want de langzaamste prooien zijn bladluizen. Ook onze eigen inheemse boomsprinkhaan leeft van bladluizen, maar het is nog niet duidelijk of beide soorten elkaar in de weg lopen als concurrent voor hetzelfde voedsel. Zolang er voedsel in overvloed is zal dat ook wel meevallen. Voor ons is deze bestrijder van bladluizen een welkome gast. Overigens wel een gast die niet meer weggaat.
Boomsprinkhanen leggen hun eitjes in de spleten van boomschors. De Zuidelijke boomsprinkhaan die zich de stad als leefgebied eigen heeft gemaakt, ziet ook kansen in houten schuttingen waarin spleten zijn ontstaan. Hij jaagt ‘s nachts en bij de minste onraad drukt hij zich plat waarbij hij de achterpoten naar achteren strekt. Zo wordt hij nagenoeg onzichtbaar tussen het gebladerte. Diezelfde achterpoten gebruikt hij om op takken en bladeren te roffelen, in de hoop vrouwtjes aan te trekken. Voor ons is dit geluid niet hoorbaar, maar goed: het is ook niet voor ons bedoeld. De beste manier om hem toch te kunnen zien is afgaan op buitenverlichting, waardoor de Zuidelijke boomsprinkhaan nogal eens aangetrokken wordt. Of je moet Henk de Winter heten; die man vindt vroeg of laat vrijwel alles wat er in het Leijpark leeft. Voor ons kiekte hij dit fraaie mannetje: een reiziger die zijn bestemming gevonden lijkt te hebben.

#leijpark013 #zuidelijkeboomsprinkhaan #park