Leijpark013

@leijpark013 · 05 May 2022

Follow Following

Leijpark013 Zwartgerande tuinslak.

Gepubliceerd door Thierry P. Dinjens  · 29 april om 18:07  ·
Alles dat leeft in het Leijpark, gaat op een gegeven moment dood. Maar het Leijpark is een ecosysteem dat nimmer stopt. Als er ergens iets sterft, plant, zwam of dier, dan komen de opruimers tevoorschijn. En opruimers zijn er vele en er zitten juweeltjes tussen. Neem nu deze: de Zwartgerande tuinslak. De zwarte rand is overduidelijk en deze onderscheidt haar van de witgerande tuinslak, die tevens ietsje kleiner is.
Het leven van slakken is indrukwekkend. Het begint eenvoudig. De slak is in feite niet meer dan één grote spier en doordat deze zich samentrekt en weer uitstrekt, komt de slak, langzaam, vooruit. Het voorste gedeelte is de kop en boven de spier bevindt zich het huisje, dat door de slak wordt aangemaakt en dat met het dier meegroeit. In het huisje bevinden zich de organen, zoals het hart, de darmen en de longen. De Zwartgerande tuinslak is een zogeheten landslak en ademt dus met longen. Haar neven in het water (de waterslakken) ademen door kieuwen.
De kop heeft vier tentakels, twee grote en twee kleine. Op de grote tentakels staan de ogen van het dier. 'Ogen' is overigens wel een groot woord. Het zijn meer lichtvangers die op steeltjes staan om zoveel mogelijk licht te vangen. Deze 'ogen' kunnen niets anders waarnemen dan licht en donker. De kleine tentakels zijn er om te voelen en te ruiken. Met die vier tentakels weet de slak zich te oriënteren. Bij onraad trekt het dier zich terug in zijn huisje.
Een slak maakt met een klier in haar mond slijm aan. We zien dit waar de slak heeft gekropen, er blijft een zilverspoor achter. Dit slijm zorgt ervoor dat de slak makkelijker kan voortbewegen op vooral ruwe oppervlakken. De maakt een soort glijbaan voor haar lijf. Het slijm heeft ook nog eens een specifieke geur die enkel de slak kan waarnemen. Zo weet zij schuilplaatsen en voedselvoorraden feilloos terug te vinden. De slak heeft, als weekdier, geen tanden of eigenlijk toch weer wel. Haar tong is één grote rasp waarop duizenden tandjes staan die al dat voedsel, of het nu vlees, vis, paddenstoel of plant is, met het grootste gemak vermalen.
De Zwartgerande tuinslak is mannetje en vrouwtje tegelijk. Eigenlijk heel slim, want als twee slakken elkaar treffen hoeven ze niet te kiezen of ze mannetje of vrouwtje worden; ze bevruchten eenvoudigweg elkaar! Zo ontstaan er bij elke romantische samenkomst twee zwangere slakken en komt dit het voortbestaan van de soort ten goede. Dat moet ook wel, want slakken hebben veel vijanden: mollen, kikkers, steenuilen, kevers, egels, muizen en vogels (waaronder de zanglijster, een ware slakkendoder!) eten allemaal slakken.
De grootste vijand van de Zwartgerande tuinslak is niet te vinden in het dierenrijk, maar bevindt zich hoog boven de aarde in het centrum van ons zonnestelsel: de zon. De slak bestaat voor 80% uit water en kan in het zonlicht snel uitdrogen en sterven. De Zwartgerande tuinslak is dan ook een nachtdier. Als wij haar aantreffen overdag zit ze ergens onder een blad of op een muurtje of boom, onbeweeglijk, veilig weggestopt in haar huisje. Als het regent komen de slakken massaal tevoorschijn en gaan ze op strooptocht.
De meeste slakken hebben een huisje dat rechtsom gedraaid is. Zelden (maar niet nooit!) komt men tuinslakken tegen die een linksom gedraaid huisje hebben. Deze slakken hebben moeite met het vinden van een partner, omdat deze ook een dergelijke afwijking moet vertonen. Hier is geen verklaring voor anders dan dit het nu eenmaal evolutionair zo ontstaan is. De 'gespiegelde' slak bestaat nog steeds, dus voortplanting vindt wel degelijk plaats. Wetenschappers hebben ontdekt dat wanneer zij knippen in genen, zij van rechtsom gedraaide slakken, linksom gedraaide exemplaren kunnen maken. Dit biedt nieuwe inzichten in de ontwikkeling van de gespiegelde mens. Zo'n tien procent van de mensen heeft organen die aan de verkeerde kant van het lichaam liggen. Het kan zomaar zijn dat u nu dit verhaal leest, uw hand op het hart legt terwijl dit orgaan in werkelijkheid niet links, maar rechts in uw borstkas ligt. Om dit gegeven helemaal te begrijpen zal er nog veel tijd nodig zijn. Het doorgronden van de wonderen der natuur gaat, net als de Zwartgerande tuinslak in het Leijpark: Langzaam, heel langzaam. En bent u het even beu? Doe zoals de slak en trekt u zich even lekker terug in uw huisje. De boog kan niet altijd gespannen staan..
#leijpark013 #zwartgerandetuinslak