Leonie gaat vis eten
#Leonie is een vrouw van tegen de veertig, ze zou je buurvrouw kunnen zijn. Ze bouwt na haar scheiding een nieuw leven op met haar drie kinderen. Haar ouders wonen vlakbij en haar zus verwacht haar tweede kind. Haar vriendin Ilse heeft relatieproblemen en met haar buurvrouw Mandy heeft ze eetafspraken van het goede soort: Mandy kookt!
Leonie had bij de supermarkt nog snel even twee toetjes meegenomen, want vanavond was weer haar eetavond bij Mandy! Het was tiramisu geworden, kant en klaar in een éénpersoonsbakje. Leonie had zelf ook weleens tiramisu gemaakt en dat was uiteraard een stuk lekkerder, maar ze had nu geen tijd en zin gehad om zelf iets te maken. Gelukkig verwachtte Mandy dat ook niet van haar.
“Hey schat!” begroette Mandy haar en zoende haar op haar wang. Leonie rook de zoete geur van Mandy’s parfum. “Wat ruik je lekker!” zei ze. Mandy knikte. “Ja, dat is het voordeel van mijn beroep, altijd parfum uit de tax free winkel! Kom even mee naar de keuken, ik moet even op de vis letten”. Ze lachte om Leonie’s gezicht. “Ja ja, vandaag is het zo ver, vandaag eten we vis! En ja, dat lust jij.” Leonie glimlachte maar was meteen ook een beetje bang. Ze hoopte maar dat ze het echt lekker zou vinden. In de keuken stond een koekenpan op het fornuis met daarin twee stukken zalm. “Dat lusten de meeste mensen wel, ook degenen die niet zo gek zijn op vis,” zei Mandy. “Ik hoop het echt”, zei Leonie niet helemaal overtuigd.
Toen de moten zalm aan alle kanten bruin gebakken waren, legde Mandy ze behendig op de borden en haalde daarna een ovenschaal uit de oven die gevuld was met groenten, zo te zien puntpaprika en zoete aardappel. Het rook heerlijk naar de kruiden die in de schaal zaten. Mandy schepte het op de borden. “Kom mee”, zei ze en ze liep met de borden naar de woonkamer. “Kijk eens!” zei Mandy en knikte in de richting van de eettafel. “Ik dacht, als ik nu toch regelmatig met iemand eet, kan ik ook wel eens mooi tafellinnen kopen”. Op de tafel lag een prachtig tafelkleed, wit met groene ranken waaraan blauwe en roze bloemetjes groeiden. Bij de borden lagen roze bijpassende servetten. “Ik heb ook nog blauwe en groene servetten die erbij passen”, zei Mandy. “Gekocht in een allerschattigst winkeltje ergens in Maleisië, waar ik een paar dagen was voor mijn werk.” ”Het is werkelijk prachtig” zei Leonie bewonderend. Mandy zette de borden neer, oja, vis! Leonie was het bijna vergeten.