#Leonie is een vrouw van tegen de veertig, ze zou je buurvrouw kunnen zijn. Na haar scheiding bouwt ze haar nieuwe leven op. Met buurvrouw Mandy heeft ze eetafspraken van het goede soort: Mandy kookt! Ook de liefde komt weer om de hoek kijken, met alle gevolgen van dien.

Met de drukte rondom haar verjaardag en Julia’s stewardessenstage waren de eetafspraken bij Mandy er even bij ingeschoten. Ook Mandy had drukke weken achter de rug, ze had veel internationale vluchten gehad waardoor ze steeds een paar dagen van huis was. Nu brak er weer een rustiger periode aan en hadden ze weer een afspraak gemaakt om samen te eten. Vanaf het moment dat die afspraak gemaakt was, voelde Leonie vlinders in haar buik. Eerst had ze er geen aandacht aan besteed en daarna koppelde ze het aan Frank. Ze was toch niet verliefd op Frank? Nee, natuurlijk niet, dat kwam omdat Ilse haar had opgejut. Ze had al in geen dagen aan Frank gedacht. Aan Mandy daarentegen dacht ze wel veel. Mandy. Met haar sprankelende energie, Mandy die haar aankeek, Mandy met de zon in haar haren, haar lach, haar aanrakingen… Leonie merkte dat ze glimlachte en met haar hand haar wang aanraakte, de plek waar Mandy haar altijd kuste. Mandy.

Leonie schudde met haar hoofd om het idee uit haar hoofd te verdrijven. Wat is dit nu weer? Ze had nooit op die manier aan een andere vrouw gedacht en nu ineens… Nee, ze was niet verliefd op Mandy! Dat kon helemaal niet, ze was niet lesbisch, nooit geweest. Zou het mogelijk zijn dat dat zomaar veranderde? Leonie was plotseling bloednerveus. Vanavond had ze een eetafspraak bij Mandy! En nu? Ze kon daar toch niet zo zenuwachtig heen gaan? Wat als er iets gebeurde? Iets waar ze achteraf spijt van zou krijgen? Ze kreeg er buikpijn van.

Judith merkte ook dat er iets was. “Wat is er met je? Je bent afwezig.” Leonie landde weer achter haar bureau. Ja, ze was op haar werk. “Ow, niks. Nee, er is niks”, zei Leonie terwijl ze weer verwoed verder probeerde te gaan met haar werk. Judith grinnikte. “Prima hoor, dan is er niks”, zei ze. Ze draaide zich om en liep hoofdschuddend terug naar haar eigen bureau.

Tegen de tijd dat Leonie naar huis reed, had ze het niet meer van de zenuwen. Hoe in hemelsnaam moest dit een normale avond worden? Mandy zou absoluut merken dat Leonie niet haar eigen luchtige zelf was. Toen ze thuiskwam keek ze in de spiegel of ze er nog toonbaar uitzag, deed wat parfum op, schikte haar haar een beetje en werkte haar make-up bij. Uit de koelkast pakte ze de toetjes die ze had gemaakt. Bij de voordeur ademde ze diep in en uit en sprak zichzelf toe: ‘kom op Leonie, stel je niet aan, het wordt vast gewoon gezellig.’

Loading full article...