#Leonie is een vrouw van tegen de veertig, ze zou je buurvrouw kunnen zijn. Na haar scheiding bouwt ze haar nieuwe leven op. Met buurvrouw Mandy heeft ze eetafspraken van het goede soort: Mandy kookt! Ook de liefde komt weer om de hoek kijken, met alle gevolgen van dien.

Ze zaten nog aan hun toetje toen de bel ging. Ismay rende naar de deur. Het was Mandy. “Hai!” riep ze al in de gang. “Het is de buurvrouw”, verklaarde Ismay toen ze de kamer weer in kwam met Mandy in haar kielzog. “Ow, jullie zitten nog te eten”, concludeerde Mandy. Leonie knikte. “Ja, maar dat geeft niet. Wil je ook? Straciatellayoghurt”, zei ze met een knik naar haar schaaltje. “Ow, als je nog hebt, een klein beetje dan”, zei Mandy. Leonie stond op en liep naar de keuken terwijl Mandy plaats nam aan de eethoek. Toen Leonie weer de kamer in liep met een schaaltje yoghurt voor Mandy, zat Mandy een beetje met de kinderen te keuvelen. Leonie zette het schaaltje voor Mandy neer en ging weer zitten.

“Wat ik eigenlijk wilde vragen, doet jouw TV het ook niet? De mijne doet het niet namelijk, ik wilde even weten of er een storing is ofzo.” Mandy gaf Leonie een knipoog. Martijn stond direct op van tafel en drukte op de knop van de afstandsbediening. Meteen schalde het geluid van een tekenfilm door de kamer. “Onze TV doet het gelukkig nog”, concludeerde Martijn opgelucht. Hij kwam weer terug aan tafel. “Zou je hem niet weer even uit zetten?” zei Leonie. “Maar deze is leuk!” zei Martijn. “Uit”, zei Leonie en keek Martijn doordringend aan. “Toe, geen televisie tijdens het eten. Uit dat ding.” Martijn stond zuchtend op en zette de TV weer uit. “Jij bent zo ouderwets”, mopperde hij op zijn moeder. “Vast wel”, zei Leonie terwijl ze Mandy aankeek. Die grinnikte.

Toen de schaaltjes leeg waren, stonden de kinderen op van tafel en brachten hun schaaltjes naar de keuken. Kennelijk ging er het één en ander niet goed in de keuken. “Doe ff normaal!” “Jij duwt me aan de kant, ik stond daar toch eerst!” Julia en Martijn liepen elkaar in de weg, zoals dat wel vaker ging. Met opgestoken zeil kwamen ze achter elkaar de kamer weer in. Leonie probeerde de gemoederen al wat te kalmeren. Wat er gebeurde was eigenlijk heel gewoon en iedere pubermoeder herkent het wel, maar Leonie was zich in Mandy aan het verplaatsen en die kende dit niet. Martijn gaf zijn zus een duw waardoor ze struikelde en bijna haar evenwicht verloor. “Homo!” riep Julia naar haar broertje. “Je bent zelf een lesbie!” beet Martijn zijn zus toe. Leonie kreeg het bloedheet. “Zo! Klaar nu jullie! Allebei naar je kamer, wegwezen!” Ze stond op en wees naar de gang. “Nu!” voegde ze eraan toe. Even leek het erop dat Julia nog een grote mond wilde geven, maar ook die leek zich ineens te realiseren dat Mandy aan tafel zat. Ze had Mandy hoog zitten en wilde zich dus niet als een kind aanstellen. “Ik ga huiswerk maken”, zei Julia om haar reputatie te redden. Ze wierp Martijn een woeste blik toe en verdween naar haar kamer. Leonie keek Martijn boos aan. “Wat nou? Ik doe toch niks?” probeerde hij nog te redden wat er te redden viel. “Oké oké, ik ga al…” zei hij toen hij merkte dat het menens was. Ismay kwam als een engeltje de kamer binnen en vroeg met een zoet stemmetje: “mag ik televisie kijken?” Martijn keek nog even boos naar zijn jongere zusje toen hij de kamer uit liep. “Ja schat, jij mag tv kijken”, zei Leonie. Ze grijnsde naar Mandy.
Even later zat Ismay geïnstalleerd voor de televisie. “Sorry voor net”, zei Leonie. “Je bedoelt dat homo-lesbie gescheld” zei Mandy terwijl ze in de lach schoot. “Eeh, ja. Daar heb ik altijd al een hekel aan gehad, maar nu… je snapt het wel.” ze knikte naar Ismay die verdiept zat in een tekenfilm, maar je wist maar nooit wat die oortjes toch nog opvingen. Mandy knikte.

Loading full article...