Leonie krijgt een e-mail van Erik
#Leonie is een vrouw van tegen de veertig, ze zou je buurvrouw kunnen zijn. Na haar scheiding bouwt ze haar nieuwe leven op. Met buurvrouw Mandy heeft ze eetafspraken van het goede soort: Mandy kookt! Ook de liefde komt weer om de hoek kijken, met alle gevolgen van dien.
Uiteraard duurde het niet lang voordat er een antwoord kwam op Leonie’s e-mail aan Erik. Ze las de mail in de pauze op haar werk. Erik had zijn e-mail niet drie keer nagelezen om de stekeligheden eruit te halen. Hij schreef dat ze zich niet te bemoeien had met wat er in zijn huishouden gebeurde. Dat hij zelf wel uitmaakt met wie hij wel en niet omging en wat hij daarmee deed en wat hij zijn kinderen er wel of niet over vertelde. Dat zij haar recht daarop verspeeld had toen ze zo nodig moest scheiden. Zij had hem bij de vuilnis gezeten net nu hij weer wat opkrabbelde, vond ze het nodig hem nog een schop na te geven.
Leonie zuchtte. Tjemig. Dit was niet de bedoeling geweest en dit had ze ook niet verwacht. Ze vond het ook compleet onterecht dat Erik zo op haar e-mail reageerde. Mopperend en vloekend liep ze naar het koffieapparaat. Ze kwam langs Judith’s bureau, die haar langs zag stampen en zich een minuut later ook bij het koffieapparaat meldde. “Wat is er met jou aan de hand? Alles goed?” vroeg ze aan Leonie. Leonie keek haar verwilderd aan, zich ineens realiserend dat ze op haar werk was en hoe ze eruit moest zien. “Eeeh, ja hoor, tenminste….” hakkelde ze. Judith wees naar de eettafels die in de keuken stonden. “Kom even zitten”, zei ze en duwde Leonie richting de stoelen. Toen ze eenmaal zat, zuchtte Leonie nog een keer diep en keek Judith aan. “Mail van Erik. Hij heeft een vriendin, tenminste, dat denken de kinderen. Dus ik heb hem geconfronteerd met hoe hij dat aanpakt, per mail en nu zie ik net dat hij een mail teruggestuurd heeft”, ze liet een pauze vallen en keek Judith aan. Ze voelde dat haar hoofd rood en warm was. “Boos?” informeerde Judith. “Meneer meldt me dat ik me er niet mee moet bemoeien! Alsof het niet ook mijn kinderen zijn! Ze waren alledrie helemaal van slag, Julia was kwaad en overstuur want die heeft gezien dat ze stonden te zoenen!” Ze sloeg haar hand voor haar mond omdat ze zich ineens realiseerde hoe hard ze aan het praten was en dat de collega’s in de ruimte ernaast haar zouden kunnen horen.
Wat heerlijk toch om een collega als Judith te hebben! Ze hadden er samen even over gepraat. Leonie had zin gehad om op dezelfde toon de e-mail van Erik te beantwoorden, maar dat zou alleen maar olie op het vuur gegooid hebben. Ze zou er even rustig over nadenken en dan in nette bewoordingen de e-mail beantwoorden.