Leonie is een vrouw van tegen de veertig, ze zou je buurvrouw kunnen zijn. Ze is net gescheiden en verhuisd naar haar eigen appartementje, waar ze een nieuw leven opbouwt, samen met haar drie kinderen waarover ze het co-ouderschap deelt met haar ex-man. Je kunt het verhaal vanaf deel 1 lezen via deze link.

Wat aan dit deel vooraf ging, lees je via de link hieronder.

Na het voeden en het boertje had Tamara baby Liam bij Leonie op schoot gezet. Leonie drukte haar neus in zijn haartjes om de heerlijke geur van Zwitsal haarolie op te snuiven. Liam was warm en slaperig en viel tegen Leonie aan in slaap. Liv, Leonie’s nichtje die ruim anderhalf is, vlijdde zich naast Leonie tegen haar aan. ‘Hey mooie meid, red jij het een beetje tussen al die jongens?’ zei Leonie tegen haar terwijl ze haar handen door Liv’s krulletjes haalt. Ergens vond Leonie het wel sneu voor dat kleine meisje dat net anderhalf was toen ze al grote zus werd, net als dat ze dat vond bij haar neefjes.

Ze kletste wat met haar broer en schoonzus. Koffiepraat. Over hoe Liam zich ontwikkelt en over de andere kinderen, over Leonie’s kinderen en de verhuizing, maar allemaal veilige praat, geen diepte. Met Tamara was ze ook nog nooit verder gekomen dan koffiepraat. Haar interesses liggen voornamelijk bij haar kinderen en haar huis, had Leonie ingeschat. Eerlijkheidshalve moest Leonie wel toegeven dat ze ook niet zoveel had geïnvesteerd in haar schoonzus, mede door de reisafstand en haar eigen drukke leven. Ze zag Tamara ook eigenlijk alleen in volle kamers, in ieder geval niet één-op-één, wat de vertrouwelijkheid en diepgang vaak wel ten goede komt.

Loading full article...