#Leonie is een vrouw van tegen de veertig, ze zou je buurvrouw kunnen zijn. Na haar scheiding bouwt ze haar nieuwe leven op. Met buurvrouw Mandy heeft ze eetafspraken van het goede soort: Mandy kookt! Ook de liefde komt weer om de hoek kijken, met alle gevolgen van dien.

Leonie werd wakker. Het was nog vroeg en ze was nog ver weg, maar… hoorde ze daar nou haar telefoon? Haar telefoon ging! Met bonzend hart vloog ze haar bed uit naar de woonkamer, waar haar telefoon gewoontegetrouw aan de lader lag. De telefoon was gestopt met overgaan, maar voordat ze kon kijken van wie de gemiste oproep was, ging hij opnieuw. Het was Michiel! Michiel! De baby! “Met Leonie”, zei ze gejaagd. “Goedemorgen tante Leonie”, sprak Michiel, “een uurtje geleden is Siem Lindkoop geboren”. “Oooww!” juichte Leonie, “Gefeliciteerd!! Is alles goed gegaan?” vroeg ze. “Ja, het is allemaal goed gegaan, maar ik geef je zus wel even”. “Hey meisje”, Leonie kon de gelukzaligheid, maar ook de moeheid door de telefoon heen horen. “Hey zus… is het een beetje een knappe vent, onze Siem?” vroeg ze. “Tja, een pasgeboren baby hè?” zei Dagmar. Ze moesten allebei lachen. Ze vonden pasgeboren baby’s altijd maar verkreukelde bundeltjes. Daarna vertelde ze kort over de bevalling, die gisteravond had ingezet en best snel was verlopen over het moment dat ze haar zoon in haar armen had gehouden, om vijf uur in de ochtend. “Ik kom straks bij je buurten, lieverd, maar probeer eerst maar te slapen.” “Slapen? Jij weet net zo goed als ik dat dat niet lukt.” zei Dagmar. Leonie knikte, dat was ook zo, na zo’n bevalling zat je zo vol adrenaline, dat slapen het laatste was wat lukte. “Ja, dat is zo, dan kom ik in de loop van de middag wel, als de kinderen uit school zijn.” “Dat is goed, ik ga ophangen, Demi komt nu net binnen”, zei Dagmar. “Oké, ga haar haar kleine broertje maar laten zien, dag schat!” Met een gelukzalige glimlach om haar mond legde Leonie de telefoon neer. Ze had een neefje, Siem! Wat een leuke naam! En wat fijn dat alles goed gegaan was!

Leonie keek op de klok. Het was kwart over zes. Ze besloot maar uit bed te blijven. Straks zouden de kinderen wakker worden en dan zou ze ze het goede nieuws vertellen. Ze besloot maar van de gelegenheid gebruik te maken om een lekker ontbijtje te maken voor de kinderen. Ze zette de broodrooster klaar en dekte de tafel. Natuurlijk! Snel even Demi een appje sturen om haar te feliciteren met haar broertje. Twee minuten later werd het berichtje beantwoord met een foto van Demi met de kleine pasgeboren Siem in haar armen, op het bed naast Dagmar. Leonie smolt, wat een prachtige foto.

“Wat ben jij aan het doen?” Martijn stommelde de woonkamer in. Leonie keek op. “Ow, ik was vroeg wakker omdat Dagmar me wakker belde. Of eigenlijk was het Michiel. De baby is er!” “En?” vroeg Martijn. “Het is een jongetje en hij heet Siem.” zei Leonie trots. “Een jongen?” vroeg Martijn, die ineens een stuk vrolijker klonk. “Ja, een jongen. Is dat zo vreemd?” vroeg Leonie lachend. “Ik dacht dat het weer een meisje zou worden, maar een jongetje is leuk, dan kan ik hem leren voetballen”, concludeerde Martijn tevreden. Leonie grijnsde. “Maar je hebt toch ook drie neefjes?” Leonie’s broer Alexander had drie jongens en een meisje. “Ja, maar die wonen zo ver weg”, zei Martijn. Leonie knikte. Ja, dat was wel jammer inderdaad. “Maar hij heeft dus geen ijssmaaknaam gekregen?” vroeg Martijn. Leonie verslikte zich bijna van het lachen.

Loading full article...