#Leonie is een vrouw van tegen de veertig, ze zou je buurvrouw kunnen zijn. Na haar scheiding bouwt ze haar nieuwe leven op. Met buurvrouw Mandy heeft ze eetafspraken van het goede soort: Mandy kookt! Ook de liefde komt weer om de hoek kijken, met alle gevolgen van dien.
Leonie maande haar kinderen nog weleens korter te douchen vooral Julia kon er soms wat van. Het was maar goed dat de kinderen niet wisten hoe lang Leonie en Mandy onder de douche hadden doorgebracht! Leonie glimlachte bij die gedachte. Na afloop had Mandy een handdoek gepakt en Leonie’s lichaam zorgvuldig afgedroogd. Leonie had het met gesloten ogen vol genot ondergaan. “Heb je een lekker olietje ofzo?” vroeg Mandy. Leonie knikte in de richting van het spiegelkastje dat boven de wastafel hing. “Daar heb ik nog wel wat”, zei ze. Mandy keek Leonie ondeugend aan en deed het kastje open om er een flesje massageolie uit te halen. Snel draaide ze het dopje van de fles en rook eraan. “Helemaal goed”, zei ze terwijl ze wat olie op haar hand goot en over haar handen wreef. Daarna begon ze Leonie in te smeren met de heerlijke olie. Toen ze helemaal ingesmeerd was, drapeerde Mandy een badjas om haar schouders.
Even later zaten ze samen op de bank, in badjas en helemaal rozig. Ze zoenden wat en genoten na van het lome gevoel van warm water en de geur van de olie. “Wil je koffie?” vroeg Leonie uiteindelijk. “Ow graag!” zei Mandy. “Het is wel Senseo”, excuseerde Leonie zich. “Oja, nou ja, het is niet anders”, zei Mandy terwijl ze haar schouders ophaalde. Leonie wilde opstaan, maar Mandy hield haar tegen. “Ho ho, dat gaat zo maar niet! Eerst een kusje”, Mandy keek er poeslief bij. Leonie schoot in de lach en gehoorzaamde.
Ineens gebeurde er van alles buiten. Ze hoorden de deur van de galerij dichtslaan, er liep iemand huilend op de galerij, de voetstappen kwamen in snel tempo dichterbij. En stopten voor Leonie’s deur. Leonie hield haar adem in. Daar ging de bel en een stem die riep: “Leonie! Alsjeblieft! Wees thuis!” Leonie keek Mandy aan. ‘Ilse!’ Dacht Leonie die ineens de stem herkende. “Het is Ilse”, zei ze hardop, “ik moet open doen”. Meteen voegde ze de daad bij het woord en liep naar de voordeur om die open te doen voor haar vriendin. “Ilse, meisje, wat is er?” Ilse stormde naar binnen, gevolgd door Leonie. Midden in de woonkamer stond Ilse stil, draaide zich om naar Leonie en barstte weer in huilen uit. “Vincent is vreemd gegaan!” riep ze uit. “Ach meisje toch”, zei Leonie en spreidde haar armen om die om Ilse heen te slaan. Ilse maakte daar dankbaar gebruik van. Zo stonden ze een tijdje.
Toen leek Ilse weer op aarde te landen. Ze maakte zich los uit Leonie’s omarming terwijl ze Mandy op de bank aankeek. Ze keek van Mandy naar Leonie en weer terug, zich ineens realiserend dat beiden gekleed waren in een badjas. “Jullie… sorry… ik heb jullie onderbroken”, stamelde ze. Leonie voelde zich ook ongemakkelijk. “Lieverd, ga zitten, ik haal koffie.” Als een robot deed Ilse wat Leonie gezegd had. Toen Leonie met de koffie in de woonkamer terugkwam, zaten Mandy en Ilse nog steeds stil op de bank, zonder ook maar iets tegen elkaar gezegd te hebben. Leonie zette de koffie op tafel en ging een beetje strategisch tussen de twee in zitten, niet vlak naast Mandy om Ilse niet het gevoel te geven zich buitengesloten te voelen, maar ook weer niet bij Ilse om te voorkomen dat Mandy zich ongemakkelijk voelde. “Vertel, wat is er gebeurd?” vroeg ze Ilse.
