Ja, ik heb een #lesbevoegdheid En nee, ik sta niet meer voor de klas en ik ga ook niet meer terug,............. zolang het systeem blijft zoals het is.

Ik was één van de favouriete juffen, voor kinderen én ouders. Ze liepen met me weg, ik hoefde er weinig voor te doen. Behalve mezelf te zijn; emaptisch, open minded, nieuwsgierig en creatief en geloof in ieder kind en iedere ouder.
Leuk toch, zou je denken?

Nee voor mij niet. Ik moest vooral normaal doen. Ik kreeg te horen dat het voor collega's niet zo leuk was , dat ouders aan de directie vroegen of hun kind bij mij in de klas kon komen. Ik moest vooral niet te creatief in mijn denken zijn en me moest me vooral aan mijn kerntaak houden.

Ik vond mezelf helemaal niet zo'n goede juf. Reken-taallessen vond ik niet zo leuk, maar lessen over het leven, over kwaliteiten van kinderen vond ik fantastisch! Kleuters uitdagen in hun ontwikkelingsfase , ik genoot ervan. Wat maakte mij dan zo'n goede juf? Van ouders kreeg ik terug, dat ik ze zag staan, naar ze luisterde en altijd een oplosding wist te bedenken. Dat ik konderen volgende, uitdaagde maar vooral zag. Kinderen konden zichzelf zijn. Kinderen vergeleken me vaak met hun moeder. Veiligheid, geborgenheid, liefde en geluk.

En toch sta ik niet meer voor de klas. Ik wil me niet meer omringen met bestuurders , schoolleiders die alleen maar op controle en beheersing zitten. Geen visie hebben over de toekomst. Geen vertrouwen hebben in mijn kennis en kunde en mijn creativiteit volledig de kop in drukken. Ik wil me niet meer omringen met collega's waarbij iedere vorm van professionaliteit ontbreekt. Die maar klagen, en verandering vooral buiten zichzelf leggen. Die in woorden geloven in kinderen maar in handelen iets ander laten zien. Daar ben ik heel ongelukkig van geworden.

Ik sta niet meer voor de klas, simpelweg omdat ik iets anders te doen heb in dit systeem. Ik help actief het jaarstofklassensysteen te veranderen. Ik gids leerkrachten, schoolleiders en anderen in hun persoonlijke ontwikkeling. Zodat zij hun veranderkracht hun eigen drijfveren en geluk weer terug vinden.

Want van gelukige leerkrachten leer je het meest!

En weet ga ik daarna ooit weer terug voor de klas, om samen met gelukkige leerkrachten, kinderen te leren over het leven en hun toegevoegde waarde.