Leven met anorexia. Deel 1.
Vroeger was ik een heel gelukkig meisje. Ik speelde, zong de hele dag door, maakte plezier met vriendinnen, kwam op me 14e ladderzat thuis en had de lol van mijn leven. Maar ja, dat was vroeger. Nu is anders..
Toen ik van de basisschool naar de middelbare school ging werd ik ook ongesteld. De hormoontjes begonnen en ik kon niet meer zo veel eten als ik eerder altijd deed. Dit had ik natuurlijk op het begin niet door. Tot ik vaak te horen kreeg, eigenlijk voor de grap, dat ik een dikke kont had. Ik begon meer naar me zelf te kijken en wat deed het pijn.. Samen met een vriendin begon ik met afvallen. We gingen stukjes rennen, wat meer lopen was, en daarna bij haar opa en oma een zak chips leeg eten en flesjes ice tea drinken. Lang leven het leven! Ik viel dus natuurlijk niks af. Tot ik acupunctuur ging doen om af te vallen. En dit werkte. Na de eerste maand was ik 4 kilo kwijt en na de tweede maand was ik weer 4 kilo kwijt. Verder mocht ik van de arts niet gaan, omdat dit gevaarlijk kon zijn. Maar ja..., zonder die naaldjes ging het mij ook wel lukken! En toen begon het...
09-07-2012 Spanje
Ik ben met een vriendin en mijn ouders op vakantie gegaan in Spanje. De eerste 3 dagen ging de vakantie geweldig goed. Ik at beter dan voorheen en had weer lol. Maar na die 3 dagen sloeg het weer om. Die stem kwam weer te voorschijn en ik stopte met eten. Ik at alleen nog 's ochtends een halve cracker en 's avonds wat sla. In die 2,5 week ben ik 5 kilo afgevallen. Oeps..
We zijn eerder vertrokken, omdat het zo slecht met mij ging. Mijn ouders werden gek en meende dat ze me kwijt zouden raken..
25-07-2012
Thuis na een verschrikkelijke vakantie... Er werden direct telefoontjes gepleegd naar artsen en psychologen. Als eerst kreeg ik een afspraak met mijn huisarts. Dit werkte voor geen meter. Daarna werd er een afspraak gemaakt met een psycholoog in de stad. Toen ik eenmaal daar kwam, hoorde ik dat hij van Duitse afkomst was. Niet voor het een of het ander, maar ik verstond die man totaal niet. Hij maakte een aantal opmerkingen, zoals bijvoorbeeld: 'Jij bent hier te dun, niet ik! De enige die hulp nodig heeft dat ben jij!' En: 'Ik zorg er voor dat je ouders uit de ouderlijke macht worden gezet, dan heb je niks meer.' Ja.. zo werd er tegen mij gepraat. Ik heb de stoelen omver gegooid en ben vertrokken. Mijn moeder kwam me gelukkig achterna en gaf me gelijk. Maar ja, ik was koppig en ik ben ook nog een meisje, dus ik sloot me op in de wc's, want ik wist dat daar niemand bij me kwam. Toen ik eenmaal een beetje afgekoeld was ben ik terug gelopen en heb toen tegen hem gezegd dat dit de eerste en de laatste keer was dat hij mij gezien heeft. En toen ben ik samen met mam vertrokken. Gelukkig begreep mam mij en hoefde ik nooit meer terug naar die vent. Daarna kreeg ik een hele lieve arts en psycholoog bij het RIAGG.
01-08-2012
Vandaag had ik een afspraak met mijn nieuwe psycholoog en arts. Ze zijn echt geweldig! Ik moest me wegen maar mocht van de arts mijn eigen gewicht niet weten. Balen.. Na een goed gesprek kreeg ik een eetschema.
's ochtends: 1 cracker met kalkoenfilet en een half glas optimel
's middags: 1 cracker met kalkoenfilet, een beetje sla en een half glas optimel
Tussendoor fruit
's avonds: Stukje vlees of vis en sla of groente.
Daarna nog iets van fruit.
's avonds ben ik met mijn ouders ijs gaan eten. Voor mij suikervrij ijs. Ik was toen zo trots op mezelf. Maar dat trotse gevoel was maar eventjes. Ik ging naar de wc en zorgde er voor dat alles er weer uit kwam.
maar tipje: ga geen gewichten noemen, dit kan andere mensen triggeren..