“Wat is jouw grootste angst”? Hij kijkt me doordringend aan, mijn hart slaat een slag over en mijn keel voelt alsof een veel te strak geknoopte sjaal me in zijn wurggreep houd. De vloer kraakt bij iedere stap die hij doet.

“Ik praat niet over mijn angsten, stel je voor. Als ik dat zou doen worden ze, als hete adem in een koude nacht, de wereld in geblazen. Want woorden, al worden ze gefluisterd, zullen geldigheidswaarde krijgen. Ze worden echt want ik kan ze zien, jij kunt ze zien net als iedereen die toevallig kijkt. Ik kan ze niet meer terugnemen dan. Alle angsten zullen uitkomen omdat ik er ruchtbaarheid aan geef, ze als het ware de wereld in slinger. Nee, ik zal je niet vertellen wat mijn grootste angst is.

Hij vertrok bliksemsnel toen ik het Licht aandeed.

©Marion

Loading full article...

Geweldig
Dank je wel Dana, doet goed! :-)
Wow mooie invulling van de 140 yw uitdaging
Dank je Ingrid. Blij mee! :-)
Gave foto!
Die bliksemfoto is een standaard van hier. Die kaar is van mezelf. Dank je!