Welkom!

Ik ben een vierentwintig jarige HBO student (altijd druk met leren dus!).
Mijn passie ligt bij de opleiding die ik nu momenteel vol, Toegepaste Psychologie.
Echt een aanrader voor mensen die geïnteresseerd zijn in psychologie!
Het enige minpunt is af en toe de leeftijd van mijn "leuke" klasgenootjes (16 tot 20).
Je vergeet vaak dat je ook die leeftijd hebt gehad natuurlijk.
Aan gezien ik nogal een complex persoon ben (lees:)
(bijdehand, extravert, impulsief, (veel mensen vinden mij veel te) eerlijk, hard, (af en toe) egoïstisch maar met een klein hartje.),

kan ik vaak niet heel veel hebben.

(Mensen die mij goed kennen, zullen dit Ja knikkend lezen.)

Samenwerken is dan ook echt niet mijn sterkste vak!
Tenzij ik de personen met wie ik moet samenwerken mag.

Ik woon momenteel samen met mijn lieve vriend en onze twee honden

(twee lieve, eigenwijze Staffordmixjes).
Die momenteel (nu ik dit typ (eigenlijk altijd)) bij mij liggen en mij volgen alsof ik honing aan m'n reet heb.

Om uit eindelijk mijn droombaan (kinderpsychologe) te kunnen beoefenen heb ik nog een lange weg te gaan. 

Nu heb ik sinds 30 december 2016 de diagnose ADHD combi gekregen (combinatie van ADHD & ADD).

Ik zal in een aparte blog nog een keer uitgebreid uitleggen wat ADHD&ADD
nu eigenlijk is en wat het inhoud.

En omgaan met het feit dat ik nu zelf een "stempel" heb gekregen 
(ook al valt nu alles op z'n plek) is nog zo simpel niet.
Voor mensen die zelf "niets" hebben is het allemaal zo makkelijk en zeggen vaak: 
"Ajoh, zet je er overheen. Je bent een sterke vrouw!" of 
"Je hebt het nu eenmaal, accepteer het en zit er niet zo veel over in."
Ook vaak (als je op latere leeftijd de diagnose krijgt) hoor je: 
"Je bent altijd al zo geweest, er is nu toch niks veranderd, je weet alleen maar officieel wat er aan de hand is!?".

Het ergste is, zo WAS ik ook! 
Ik was ook die persoon die al die dingen zij tegen mensen die op latere leeftijd een diagnose kregen,

denkend dat ik er goed aan deed en ze ermee hielp.

Ja, ik weet nu wel beter.

Ik zal over het algemeen over mijn o zo interessante leven bloggen.
Over hoe ik leer om te gaan met mijn diagnose, over mijn opleiding, over mijn lieve hondjes 
(die af en toe heel erg ondeugend zijn!)
over van alles denk ik. 
 

Loading full article...