Dag 1

Nadat onze tranen van het laatste afscheid zijn opgedroogd en onze gezichten er niet meer uitzien alsof we net knallende ruzie hebben gehad, gaan we ons eerste bordje gereedmaken: "Antwerpen" dat lijkt ons een goed begin. We zetten onze spullen (2 backpacks, 1 tentje en een boodschappentas gevuld met eten voor onderweg) neer bij de deur van het tankstation en besluiten om de mensen hier maar gewoon aan te spreken om te vragen of we mee mogen rijden, aangezien we nu nog dezelfde taal spreken. Het bordje wat we zojuist hebben gemaakt zetten we bij onze tassen neer.
We kijken een beetje rond en bereiden ons voor om de drempel over te stappen. Want de eerste keer iemand vragen of we mee mogen rijden blijft toch altijd even lastig, ook al hebben we daar inmiddels al heel wat ervaring mee.
Er komt een man aangelopen en we vragen hem of we mee mogen rijden, maar helaas gaat hij niet de juiste richting op. Vrijwel direct daarna komt er een Oost-Europees uitziende man naar de deur toe gelopen. We hadden deze man al zien staan tijdens het tanken, maar hij en zijn collega zagen er niet al te vriendelijk uit dus zijn we er maar niet op af gestapt. Maar goed, vooroordelen aan de kant en uitgaan van het goede van de mens, anders komen we er nooit, dus toch maar aanspreken. Nog voordat we ook maar iets konden zeggen spreekt de man ons aan en zegt: "Come with us?"
Verbaasd kijken we hem aan en hij zegt: "Yes, i see sign, you go Antwerp, come with us?"
We kijken elkaar nog even snel aan en accepteren het aanbod, de eerste lift is een feit! Als het in dit tempo doorgaat zijn we zo bij Parijs :).

De mannen blijken Roemenen te zijn die werken in de haven van Vlissingen voor 3 maanden, ze zijn op weg naar Antwerpen omdat ze hebben gehoord dat daar een Roemeense markt is. Op deze markt zouden ze typisch Roemeens eten verkopen en dat misten ze toch wel heel erg. Vooral de Roemeense worst is volgens hen erg lekker, die is gevuld met knoflook en kunnen ze nergens krijgen in Holland. De een praat redelijk Engels, de ander geen woord en zit voor zich uit te staren als een echte Oostblokker. Achteraf vertelde Milou dat de saaie Roemeen behoorlijk wat scheten zat te laten die heel erg stonken. Ik had daar gelukkig geen last van achter de bestuurder. We vragen hen of ze ons af willen zetten bij een tankstation langs de snelweg omdat dit voor ons veel makkelijker is om de volgende lift te vinden en hier gaan ze mee akkoord. Dus we gaan op zoek naar een tankstation wat voor beiden handig is om te stoppen. De afslag die de Roemenen moeten hebben om bij de markt te komen komt echter al veel eerder dan het tankstation en dus vrezen we dat we zullen moeten liften vanaf de oprit. Gelukkig heeft de Roemeen medelijden en vertelt ons dat hij doorrijdt tot het volgende tankstation, dit zou achteraf nog een kleine 20 minuten duren.

Eenmaal uitgestapt gaan we op zoek naar onze volgende lift, hoopvol doordat deze lift zo snel ging besluiten we alvast een bordje te maken met "Parijs" erop. Ook maken we er nog een waarop staat "Lille/Rijssel" wat in Frankrijk ligt, net over de Belgische grens en vandaar dus ook een dubbele naam heeft. Het duurt een kleine 20 minuten voordat onze volgende lift zich aandient, het is een Volkswagen New Beetle met daarin een Fransman en een Duitser die samen onderweg zijn naar Lille om vrienden te bezoeken.
Nadat we zijn ingestapt vragen we hen wat hun onderlinge relatie is en het blijkt dat de auto van de Fransman is en hij heeft de Duitser opgepikt via BlaBlacar.
Voor degene die dit niet kennen, bij Blablacar kan je een profiel aanmaken en aangeven wanneer je waar naartoe rijdt, mensen die dan graag ook naar deze bestemming willen (of een bestemming die op de route ligt) kunnen dan bij jou een verzoek indienen of ze mee mogen rijden en aangeven van waar tot waar ze dat graag zouden willen doen. Degene die de rit aanbiedt kan dan een bedrag bepalen (binnen vastgestelde grenzen, afhankelijk van de route en het aantal kilometers) zodat een deel van de brandstofkosten samen kunnen worden gedeeld en iedereen er baat bij heeft. Daarbij hoef je dan ook niet alleen te reizen.
Ook wij hadden naar deze optie gekeken en er bleek zelfs iemand te reizen van Amsterdam naar Lissabon. De kosten zouden dan echter € 178,- per persoon zijn en dat leek ons een beetje te veel, aangezien we nu wel gaan proberen om zo low-budget mogelijk deze reis voor elkaar te krijgen.
Ze zetten ons af op het laatste tankstation in België, zo'n 20 kilometer voor Lille. We zitten nu al bijna in Frankrijk en het is pas 11:30!

Vanaf dit tankstation duurt het ook niet heel lang voordat we worden geholpen door een Belg die, met zijn slapende zoontje op de achterbank, onderweg is naar huis. We vertellen hem over onze plannen en we blijken een raakvlak te hebben, namelijk China. Wij willen hier nog graag een bezoek aan brengen en hij komt er regelmatig omdat hij een Chinese vrouw heeft. Wanneer hij ons afzet onderaan de afslag van de snelweg in Lille krijgen we nog zijn mailadres en telefoonnummer zodat we contact kunnen houden. Via de mail, omdat hij deze zomer weer naar China gaat en we elkaar daar dan misschien nog kunnen ontmoeten en zijn telefoonnummer voor het geval we niet uit Lille weg kunnen komen en nog een slaapplaats nodig hebben.
Zelfverzekerd zeggen we te hopen tegen die tijd al lang weg zijn aangezien het nu net 12:00 is. Misschien hebben we daarmee het noodlot getart?

Loading full article...