Lines form on my face and hands.

Lilith Rose

@lillithrose · 06 Mar 2023

Lines form on my face and hands.

Ik zie haar weer naar mij kijken vanachter het glas,
Haar natte haren plakken aan haar voorhoofd en boven lichaam.
Ze glimlacht naar me maar ik weet niet waarom.
Als ik haar zichzelf zie afdrogen vraag ik mij af waarom die dame achter het glas zo anders is , maar toch ook het zelfde.
zij is namelijk mij, ik ben namelijk haar.

De luide click van een broodrooster in mijn keuken wekt mij uit mijn overpeinzing, en ik ga door met mijzelf afdrogen.
Ik sla de handoek om mijn haar en een nadere over mijn lichaam en loop de keuken in.
De tafel die eerst heel erg groot leek , ziet er ineens een heel stuk kleiner uit.
De tafel staat vol met potjes, poppetjes, kwasten en piepschuimen dingen.
Een velle lamp schijnt op de handen en ik kijk naar bijna vrolijk stuiterende krullen.

"Ook goede morgen zeg ik als de bos met krullen omhoog kijkt met, haast alsof ze is weg gelopen uit een japanse tekenfilm, een stuk toast in haar mond.
Als ze mij een glimlach terug geeft, voel ik mij bijna een stuk ouder dan dat de dame in het glas mij laat zien.
Ik geef haar een glimlach terug als ik een schaal vol giet met mijn ontbijt en tegen over haar ga zitten, voel ik mij nog steeds vreemd.

"Kijk is" zegt zij met een vrolijke noot als zij een klein rat figuurtje omhoog houdt met, van de verf, bruine vingers.
Ik kijk naar het figuurtje en neem het van haar aan , "dat is een skaven, en ik heb een nieuwe methode gebruikt" vervolgt zij met een trotse toon in haar stem , ik zie het verschil niet, ik heb geen idee wat er anders aan is.

Ik eet rustig mijn havermout en kijk naar haar als ze met een uitlegende toon verteld wat ze aan het doen is, ik knik een beetje en eet verder.
Als ik kort daarop , aangekleed en wel de deur uitstap zie ik haar zwaaien, "Tot vanavond" roept ze mij na.
Ik stap op de fiets en zet mijn muziek aan.
Als ik op het station aan kom, zie ik weer de bekende gezichten, de mensen die ik altijd op dit moment zie, één van hen groet mij met een sigaret tussen haar vingers.
we hebben een kort gesprek over het weekend en stappen in als de trein aan komt.
als ik mijn benen over elkaar leg en kijk naar mijn telefoon zie ik weer de dame achter het glas. en als ik naar de dame kijk, die tegen over mij ook naar haar telefoon kijkt, zie ik de lijntjes in het gezicht.

"Leuke meid, je dochter?" Vraagt de conducteur als ik mijn telefoon hoofdscherm naar voren haal, Ik kijk er naar en zie die vrolijke krullen bol weer naar mij kijken, als ik naar de conducteur kijk en hem mijn ov chip kaart laat scannen schud ik mij hoofd "Nee" Meer zeg ik niet. de conducteur loopt verder en als ik naar de dame tegen over mij kijk zie ik haar lach lijntjes.
"voel je niet beschaamd, je hebt een leuke vriendin" is haar antwoord op een vraag die ik nooit hard op gesteld heb, maar die wel door mijn hoofd zwierf.

Ik bedank haar voor haar compliment en sta op als de trein stopt.
Als ik naar buiten stap en mijn muziek weer wat harder zet, mij zelf weer verschuilend in mijn kleine wereld voel ik mij weer goed, vrij. maar vooral blij.
Blij dat ik een partner heb, blij dat ze een aantal jaren jonger is dan mij, maar het meeste nog dat ze haar hobby spullen op mijn tafel heeft staan, het is een soort van melding, een statement dat zij het fijn heeft bij mij, Maar ook dat zij haar hobby met mij wilt delen, mij erbij wil betrekken.
Waar mijn ex voornamelijk dingen zelf wilde doen, alleen.
Wil deze krullen bos wel dingen met mij doen.

als ik dan weer naar de dame achter het glas kijk en de lach lijntjes in haar gezicht zie dan weet ik waar ze vandaan komen, als ik vervolgens mijk naar de lijntjes op mijn handen steek ik ze in mijn zakken.

Mijn ex mag dan wel veel van die lijntjes veroorzaakt hebben, de andere krullen bol die nu waarschijnlijk naar haar klassen is, bedenk ik mij dat ik mij meer beschaamd voel dan dat zij doet, en als ik dan aan de woorden van de mevrouw denk kan ik het enkel met haar eens zijn.

Ik heb een leuke partner, die mij ook leuk vindt lijntjes en al.