Ik ben die Hollandse #Expat !
Deze blog schreef ik enkele maanden terug toen ik nog in Spanje woonachtig was... Met enige humor geschreven ;)

Hier in Spanje ben ik de buitenlander...
Vandaag zat ik weer eens in mijn eentje in de bus na te denken. Ik was op weg naar de ziektewet instantie waar ik me steeds moet melden, daarvoor moet ik een stukje met de bus vanuit onze woonplaats. Gelukkig hebben de bussen hier allemaal airco, dat is wel een must met die hitte de laatste tijd.. En daarom is een stukje met de bus vaak best leuk. Op mijn gemak kijk ik dan rond, genietend van het uitzicht op sommige plekken. Spanje heeft namelijk vele mooie uitzichten, zo kan het hier bloedheet zijn, maar je kijkt tegelijkertijd wel op de besneeuwde bergtop als je naar de andere kant kijkt..
Maar ook kan ik genieten van de mensen die om me heen in de bus zitten, en met elkaar in gesprek zijn. Na een jaar Spanje kan ik het steeds vaker begrijpen waar men over praat. Ik ben hier namelijk naartoe gekomen met een Spaanse woordenschat van pak hem beet 3 woorden... Dat was het.. Intussen heb ik steeds minder vaak mijn heilige Google Translate app nodig als ik een gesprek heb ergens, en kan ik heel soms zelfs een telefoon gesprek voeren. Dus terwijl ik in de bus zit op weg naar mijn afspraak, staar ik wat rond en intussen luister ik naar de gesprekken om mij heen.

Dan besef ik me ineens dat ik in Nederland vaak in de bus heb gezeten terwijl er dan met regelmaat een groep buitenlandse mensen hardop in hun eigen taal aan het praten waren. Mezelf afvragend wat ze in godsnaam zouden zeggen tegen elkaar, omdat ik er geen woord uit kon verstaan. Zo moeten de Spanjaarden zich nu ook voelen als ik een keer samen met mijn vriend en dochter in de bus zit. Dochter krijgt altijd volop aandacht van de Spaanse inwoners, want die zijn allen dol op kinderen. En zij maakt daar gretig gebruik van door in het wilde westen rond te zwaaien naar iedereen die het wil zien. Wij praten dan voornamelijk in het Nederlands met elkaar. En dan zie je steeds meer vraagtekens om je heen boven hun hoofden verschijnen. Zichzelf afvragend in wat voor buitenaardse taal wij in hemelsnaam praten .
Ook steeds begrijpelijker dat je soms terugvalt naar bijvoorbeeld het voedsel waarmee je opgegroeid bent, en gelijktaligen.
Mooi verhaal!
ben geen talenwonder maar ik red me altijd nog wel
Mbt 'buitenlandse mensen die hardop hun eigen taal praten in de bus':
Tijdens familiebezoek in NL heb ik wel eens verbaasde gezichten gezien, als wij met elkaar Papiamento praten en vervolgens Nederlands met medepassagiers.
Rita Verdonk deed een aantal jaren geleden een voorstel om het spreken van een andere taal dan Nederlands, in het openbaar te verbieden. Haar dwaze idee bleek uiteraard niet haalbaar: toeristen, expats, diplomaten etc.
Een jaar daarna zag ik in Parijs, aan de overkant van de straat mw. Verdonk marcheren: luid tegen haar gezelschap kakelend in het Nederlands. Ik ben de straat overgestoken en heb haar in het voorbijgaan toegebeten: 'On est en France madame, ici on parle Francais!' :)
Veel plezier in het oosten (van mij af gezien dan)