Wanneer de nacht valt

Is er geen ontkomen aan

Als ik eenmaal in slaap gevallen ben

Zie ik mijn demonen levensecht staan

Bepaalde momenten zijn nog helder in mijn geest

Die zie ik ook overdag voor me

Dan vertel ik erover of denk ik terug

Met het gevoel dat het gister is geweest

Maar over sommige dingen praat ik niet

Soms omdat ik ze niet meer herinner

Tot ik een flashback moment krijg

En dan komt het gevoel van toen weer binnen

Hard word ik dan met mijn neus op de feiten gedrukt

Iets dat ik jaren anders had omschreven

Blijkt als ik puzzelstukjes bij elkaar optel

Over veel ziekere gebeurtenissen te gaan die ik nooit had beschreven

Jaren heb ik nodig gehad om dingen te herinneren

Overigens komen ze nu nacht na nacht

Voorbij in mijn nachtmerries

Levensecht en voor mijn gevoel niks tegen te beginnen

Het voelt of een groot deel verleden

Gebaseerd was op een grote leugen

Dingen die ik toen dacht leuk te vinden

Kan ik me nu niet meer op verheugen

Het heeft me getekend voor het leven

Maar ook gemaakt tot wie ik nu ben

Een ding weet ik zeker niemand

Zal me ooit zo nog behandelen, want nu gebruik ik mijn STEM !