Trots op mijn vriend!

Gisteren liep de 3 maanden proeftijd van mijn vriend af, en heeft hij sinds vandaag voor het eerst in zijn leven (jaren zelfstandig geweest) een contract voor onbepaalde tijd in de pocket!

Reden voor een blog van mijn kant, want zoals de meesten hebben kunnen lezen heeft het soms buiten het werk zelf om, bloed zweet en tranen gekost om deze 3 maanden door te komen. Het werk zat wel goed, dat beheerst hij prima. Hoewel hij het uiteraard even spannend vond om ineens voor een baas te moeten werken, zeker omdat er een periode van geen werkzaamheden tussen zat, ging dat vanaf het begin eigenlijk prima.

Bij de klant waar hij op training was als laatste van de lichting voor dit project, kreeg hij al te horen dat hij eruit sprong, en dat is natuurlijk een heerlijke boost voor je zelfvertrouwen. Enkele weken terug kwamen de hoge bazen van de klant tijdens hun bezoek in Budapest ineens naar hem toe. Hij kreeg van hen een mooie sleutelhanger als onderscheiding voor zijn ontzettend hoge inzet voor de klant.

Uiteraard is dat, zeker in je proeftijd nog een hele eer. En uiteraard was ik toen ook heel trots op hem. Vele uren overwerk en inzet werden toch beloond en vooral erkend. Alle hobbels die er zijn komen voort uit onwetendheid van dit bedrijf dat de hoofdvestiging in een ander land heeft, en hun HR medewerker hier werkt hier niet meer. Dus niemand heeft de volledige kennis over vele zaken. Gelukkig word hier wel aan gewerkt intussen, maar wij zijn toch wel erg de dupe geworden (met vele andere collega's overigens) van hun gebrek aan kennis over hoe alle procedures hier werken.

We zijn er natuurlijk nog niet, zitten nog in een tijdelijke woning, maar we weten nu in elk geval dat vriend de proeftijd door is gekomen, en dat geeft toch wel een gevoel van rust. Nu is het in elk geval definitief :)