Waarom ik een control freak ben geworden

Dat ik graag de boel onder controle houd, dat wist ik al van mijzelf. Soms moet vriend er om lachen, andere keren tot zijn ergernis. Laat het nou eens los, zegt hij dan. Ja ja, makkelijk gezegd. Soms is dat niet waar, en is het makkelijker iets los te laten als ik mezelf een bewust maak van het feit dat ik er niks mee verander als ik me druk maak om dingen die ik niet zelf kan controleren.

Zo een klein voorbeeldje, vandaag was ik net de kleine aan het voeden om haar op bed te leggen. We kwamen van de winkel terug, net een broodje op. Ze was duidelijk moe, en ineens gaat de bel. Verdorie, kind had net haar ogen dichtgedaan, kan ik zo weer opnieuw beginnen. Ik wist al dit moet de eigenaar zijn, omdat de verwarming niet werkt, en we dit van het weekend hebben gemeld. Dus ik kon het niet maken gewoon niet open te doen, want die man komt niet voor niks natuurlijk.

Ik heb eigenlijk al jaren moeite met onverwacht bezoek. Ik wil graag zelf de controle houden over mijn dagplanning, en al helemaal als het ons meisje haar slaapjes betreft (zie andere blog over peuterpubertijd). Anderen weten dit niet, of hebben er misschien geen boodschap aan, maar ik baal dan al meteen als een stekker als ik die bel hoor. Het eerste wat ik doe is rondkijken of het toonbaar is, want ja waar een kind woont, word geleefd. En dat zie je. En een beetje afwas wat er nog stond ergert me dan, omdat ik bang ben dat die eigenaar daar een mening over heeft.

Zelf word ik vooral van dat laatste nogal moe betreffende mijzelf hoor, ik zou er geen bal om moeten geven, dan had hij even moeten aangeven dat hij kwam. En zolang ik zijn huis niet sloop en alles heel is, zou het geen punt moeten zijn. Maar nog steeds heb ik daar moeite mee, om zoiets dan te accepteren. De beste man bleef ook allemaal keutelen, en dochter begon aan mijn shirt te trekken, dan weet ik ze wil echt drinken.. Ga ik haar dan een half uur de boot afhouden dan word ze vervelend, dus ik geef maar gewoon aan dat ze wil drinken en moe is. 

De man is gelukkig daarna binnen 5 minuten weg, en dochter slaapt intussen als een roosje. Maar ik bedacht me ineens, wat kan ik er nu aan doen om dit te voorkomen? Ook al ruim je meteen alles achter je kont op, dan nog kan zo iemand ineens aan de deur staan als er afwas staat, omdat je die dadelijk pas kunt opruimen. Waarom heb ik dat toch? Mijn vriend zou zeggen mens maak je niet druk.