Volgens het Algemeen Nederlands Woordenboek is een postorderbruid een vrouw die bewust op zoek is naar een man in het buitenland om vervolgens met hem te trouwen en die in contact probeert te komen met buitenlandse mannen via een relatiebemiddelingsbureau, meestal via internet; vrouw die haar land verlaat om in een ander land met iemand te trouwen; bruid uit een ander land; importbruid. Als je het zo leest dan lijkt het een onschuldig iets maar als je dan bedenkt dat de postorderbruid meestal afkomstig is uit de minder ontwikkelde gebieden zoals Latijns Amerika, de Filippijnen of Thailand dan krijgt zo'n woord voor mij toch een nare bijsmaak. Zij zoeken een man in de hoop op een beter leven, meer welvaart en vooral ook om hun familie financieel te kunnen ondersteunen. Deze vrouwen melden zich aan bij bemiddelingsbureaus om te kunnen trouwen met een buitenlandse man die het financieel goed heeft. In de ogen van vrouwen uit deze gebieden is de Westerse man attent, liefhebbend en respectvol. De meeste mannen in hun eigen land vertonen vaak discriminerend gedrag naar de vrouw toe en zijn veelal arm en verslaafd aan alcohol en/of drugs. (1)

Vanuit het oogpunt van zo'n vrouw kan ik het me nog voorstellen dat men op zoek gaan naar een beter leven. Ik denk persoonlijk dat de onzekere financiële toekomstverwachting vrouwen of eigenlijk meisjes ertoe aanzet om zich aan te melden bij zo'n bureau. Maar ik heb met het hele concept van een postorderbruid dus moeite. Ik kom op deze blog omdat ik net hier op yoors iemand zag die alleen maar "blogt" over postorderbruiden. Nou ja, nu is bloggen misschien wel een groot woord voor wat deze persoon doet. Hij of zij (dat weet ik niet eens) plaatst 2 zinnen, hooguit 3, met een link naar sites waar men dan postorderbedrijven kan vinden. Nu weet ik dat dit natuurlijk gewoon mag maar zoals gezegd geeft mij dit dus een naar gevoel. En dat allemaal onder de #love .

Nu is er natuurlijk niks mis met liefde of de zoektocht naar liefde. En natuurlijk kan de liefde ook gevonden worden via het wereldwijde net. Dat is het ook niet. Maar waar ik moeite mee heb is dat op zo'n site van postorderbruiden de dames zichzelf allemaal schaarsgekleed aanbieden aan mannen. De dresscode is nogal uniform zeg maar. En ik neem aan dat dit geadviseerd wordt zodat de mannen "de waar" goed kunnen bekijken. Ik heb eens doorgeklikt en als ik dan teksten lees als " De Vietnamese dame vestigt de aandacht op haar kleine, magere gezicht, haar kostbare, donkere huid, zwart haar en glanzende ogen. In steden verschijnt een vrouw altijd goed gekleed in het openbaar, omdat mooie bruiden in Vietnam blij zijn met bescheidenheid en waardigheid. Het huwelijk wordt beschouwd als een levenslange verbintenis en meisjes trouwen meestal tussen de 18 en 25 jaar. Het zijn trouwe echtgenotes, liefhebbende moeders, uitstekende koks en ijverige huisvrouwen. " Dan lopen de rillingen over mijn lijf. Misschien omdat ik ervanuit ga dat de meeste mannen op zo'n site niet tussen de 18 en 25 jaar zijn maar oudere kerels. Ja, ik weet 18 is in Nederland een leeftijd waarop iemand volwassen is maar als je bedenkt dat een gemiddeld brein pas volwassen is vanaf een jaar of 25 (2) dan vind ik de leeftijd waarop de meisjes zich aanbieden toch twijfelachtig. Natuurlijk staan er ook oudere dames op maar toch.

En dan de termen waarmee de vrouwen worden aangeprezen. Ik krijg er echt de kriebels van. Vietnamese vrouwen worden zo beschreven: Zij zijn volgens zo'n site de belichaming van schoonheid, trouw, loyaal en eerlijk, hechten aan sterke gezinswaarde , ze hebben geen slechte gewoonten, ze hebben een ongelooflijke lichaamsbouw, ze zijn vrijgevig, Dames uit Vietnam zijn nederig en als klap op de vuurpijl zijn ze zijn ondergeschikt. De Columbiaanse vrouw wordt als volgt aangeprezen: ze zijn mooi, ze zullen je aan het lachen maken, ze zorgen voor zichzelf, ze zorgen voor zichzelf, ze hebben niet veel geld nodig om er goed uit te zien, ze blijven hoe dan ook gelukkig, ze zullen je altijd begrijpen, dat zijn ze gepassioneerd en liefdevol. En ik neem aan dat de rode lijn wel duidelijk is en op andere sites ongeveer hetzelfde zal zijn. Ik krijg bij zulke beschrijvingen niet de indruk dat de mannen op zoek zijn naar een partner om een gelijkwaardige relatie mee te hebben. Misschien hoeft dat ook niet voor deze dames en zijn zij tevreden met deze rol en willen zij die rol best aannemen voor een beter leven maar ik vraag me serieus af of de meeste mannen die een postorderbruid wensen ook kunnen voldoen aan die financiële zekerheid waarnaar men op zoek is. Is het gek dat ik daaraan twijfel? Waarom zou een man, die zijn zaakjes goed voor elkaar heeft op zoek moeten gaan naar een vrouw? Geld maak mensen al gauw aantrekkelijk geloof ik dus een vrouw dichterbij vinden lijkt mij dan niet zo raar.

Maar hoe zit het met de mannen want om deze "handel" succesvol te maken heb je mannen aan de andere kant van het net nodig. Veel mannen die een postorderbruid bestellen, hebben in eigen land al een of meer mislukte huwelijken of relaties achter de rug, en zoeken een vrouw die 'lief en volgzaam' is. Mannen kiezen bovendien vaak voor een buitenlandse bruid omdat ze het 'exotische' wel aantrekkelijk vinden. Daarbij hebben vrouwen uit ontwikkelingslanden vaak de reputatie volgzaam te zijn, terwijl twee eeuwen van feminisme ervoor hebben gezorgd dat veel Amerikaanse en Europese vrouwen onafhankelijker zijn geworden. Bovendien is de waarde van een man uit een ontwikkeld land in een ontwikkelingsland hoger, en kunnen ze dus mooiere vrouwen uitkiezen (3)