Het belang van rust na een burn-out

In een wereld waarin we continu maar 'aan' staan, is het soms moeilijk om je voet op de rem te gooien. Dit heeft te maken met gewoonte, gewenning, wat ons aangeleerd is en aard van het beestje. Ontspanning is iets wat vaak op de laatste plaats komt. Je komt regelmatig teksten tegen dat als je niet hard werkt, je ook niet zal krijgen wat je wilt. Maar dat is natuurlijk een oude overtuiging. Het gaat uiteindelijk om de kwaliteit van jou leven, en als jij alles met liefde en plezier doet, het leven jou vanzelf tegemoet komt. In deze maatschappij van altijd maar gaan, lopen we onszelf al snel voorbij. De belangrijke dingen komen dan op de achtergrond terecht, waarvan jij het belangrijkste onderwerp bent. We gaan maar door, zonder even stil te staan. Zonder even momenten van rust te pakken, totdat we noodgedwongen zijn door een ziekte of een burn-out te stoppen. Als je in een burn-out terecht komt, is het heel lastig je eigen over te geven aan wat er is. Je staat namelijk nog steeds 'aan', en je motortje loopt nog. En als jou lichaam zegt dat jij moet stoppen, wil jou hoofd daar nog niet aan geloven.

Burn-out

Er wordt vaak slecht gesproken over burn-outs, maar in feite is jou lichaam zo intelligent dat het weet wanneer de rem erop moet als je te ver bent gegaan. In de eerste weken, danwel maanden, ben je nog in een staat van 'doen' ingesteld. Die momenten zit je continu in strijd met jezelf over moeten doorgaan en/of rust moeten nemen. Het gevoel van falen en zwak zijn komen voorbij, terwijl niets minder waar is. Want je bent juist zo ongelofelijk sterk geweest door het zo lang vol te houden, om het zo ver te laten komen dat jou lichaam moest ingrijpen. Je hebt al die tijd zo een vechtersmentaliteit in je gehad om maar door te 'moeten' gaan van jezelf, en niet willen toegeven aan de rust. En dan gebeurd het, dan kom je in een burn-out terecht. En wat moet je dan? Alle gedachten schieten door je hoofd en je bent jezelf alleen maar de schuld aan het geven en probeert het mentaal te snappen wat er met je aan de hand is. Je weet niet wat er aan de hand is, want je hebt dit nog nooit gehad. Alles en iedereen is teveel en helder nadenken is er niet meer bij. De dokter zegt dat je een burn-out hebt, en je hebt de term wel vaker gehoord, maar nooit zo geloofd. Totdat je er zelf mee komt te zitten...tja, en dan? Wat moet je dan? Huilen  om niets, paniekaanvallen, depressie, onmacht en alle andere gevoelens en emoties die er loskomen. De beerput van verdriet en boosheid en frustratie die er open gaat, en jij je machteloos voelt en met alles de controle probeert terug te krijgen. Maar dat is het nou juist, je bent de controle kwijt. Over jezelf, je emoties, je gevoelens, je leven, alles...

Het gevecht opnieuw aangaan