Het leven zet je weleens in een situatie waarin je alles weer opnieuw mag opbouwen. Opnieuw beginnen met je leven vorm te geven, en kijken welke behoeftes en verlangens er nu bij jou passen. Op basis daarvan ga je kijken welke kant je op wilt, en nieuwe dingen uitproberen en nieuwe avonturen aangaan. Een verandering kan in sommige gevallen ook moeilijk zijn, want het haalt je uit je comfortzone. Maar juist in deze fase zal je ontdekken dat het leven veel meer te bieden heeft dan wat je altijd gekend heb. Er zijn altijd wel fases in je leven waarin alles volledig omgegooid wordt. Dit komt doordat je kinderen krijgt, verhuist een andere baan of relatie. Je leert op die manier weer hele andere kanten van jezelf kennen en daarmee kan je ook verborgen talenten ontdekken. Dat is misschien wel het leukste van alles. Als je al zo lang in een bepaalde rol hebt gezeten, qua baan of relatie of zelfs als single, dan ga je die kanten en kwaliteiten van jezelf anders gebruiken en ontdekken. Dit vormt je nieuwe ik en helpt je weer verder in je ontwikkeling van persoonlijke groei en innerlijke wijsheid. Deze groei en wijsheid kan je weer verder op je levenspad gebruiken en geeft je de tools uit te vinden wat er bij die nieuwe jij past.
Constante ontwikkeling
Een mens is constant in ontwikkeling en groeit tot een beter en wijzer persoon. Deze kwaliteiten kan je gebruiken om jezelf en anderen te inspireren. Persoonlijk is dat altijd mijn doel geweest, om een inspiratie te zijn voor anderen. Ik heb voor mijn gevoel altijd maar wat aangerommeld in mijn leven en van alles uitgeprobeerd. Geheel variërend en geen touw aan vast te knopen, zoveel verschillende dingen heb ik gedaan. Dit heeft er bij mij voor gezorgd dat ik veel meer zelfkennis heb ontwikkeld en dat ik heel goed weet wat ik wel en niet wil in het leven. Ook heeft het er voor gezorgd dat ik over bijna alles wel wat weet of geleerd heb of over mee kan praten. En deze wijsheid neem ik weer mee naar het volgende deel van mijn leven, waarbij ik deze talenten en wijsheid weer kan delen met anderen. Het leuke eraan is dat je het gevoel begint te krijgen dat alles wat je gedaan hebt, niet voor niets is geweest en je wel degelijk van toegevoegde waarde bent van het groter geheel. En niets geeft meer voldoening dan je nuttig voelen op deze aardbol.
Focus
Soms is het zo makkelijk om je te laten af te leiden van wat er werkelijk toe doet, doordat je zoveel prikkels om je heen ontvangt en je de ware essentie uit het oog verliest. Maar we vergeten dat ook die afleidingen bij het leven horen en als je even van het pad afwijkt, daar ook de nodige lessen zult oppakken die je weer verder zullen en kunnen helpen in jou ontwikkeling. Je hoeft niet altijd gefocust te blijven in welke richting qua doel of werk je gaat, maar het is natuurlijk wel belangrijk dat je de focus op jezelf en jou ontwikkeling niet mist. Het doet er allemaal niet toe wat je doet, als je er maar van leert en het uiteindelijk toevoeging geeft op de persoon die je aan het worden bent. Stagnatie is killing, maar ook die momenten zijn soms nodig om weer vooruit te komen. Vaak zijn er momenten dat jij je nutteloos voelt en dat er niks uitkomt, maar ook die momenten zijn nodig zodat je de dingen die je geleerd zijn ook kunt integreren in je lijf. Je moet je geest een beetje zien als een computer die op zijn tijd ook geupdate moet worden, en dat kan alleen als je het ook toelaat. Als je altijd maar bezig bent om weer iets nieuws te doen en je lichaam en geest geen rust te geven, dan raakt het emmertje alleen maar voller en geef je de geleerde wijsheid geen kans om te downloaden.
De kunst van het niets doen
Niks is moeilijker dan niets doen, vooral als je een doener bent. Als je gewoon lui bent kan het op een gegeven moment er toch uitkomen dat je het gevoel hebt om iets te willen doen en je nuttig te willen voelen. Uitzonderingen daargelaten. Een mens moet bezig blijven, althans dat denken we vaak. Maar als je soms weleens toelaat om er gewoon te zijn en jezelf niet zo nodig te pushen in een werkmodus of doe fase, dan zul je zien dat ook de momenten van niets doen jou heel veel kunnen brengen. Als je niets doet ,kom je ook in een fase terecht waarbij je in zelfreflectie terecht komt en daar valt vaak nog veel meer te behalen. Je leert jezelf op een ander niveau te kennen en je gaat op onderzoek uit. Het innerlijke werk is misschien wel net zo belangrijk als het gewone werk, of misschien wel belangrijker. Door gewoon werken zijn we vaak bezig voor een ander en zijn we ook bezig met de processen die zich in de buitenwereld voordoen. Bij het innerlijke werk ga je dieper en zal je ontdekken dat zich ook daar nieuwe wegen bevinden, die jou weer helpt in je processen naar een diepere zelfkennis en persoonlijke groei. Dus soms is het ook weleens goed om je over te geven aan de processen die er zich voor doen en daarin kan niks doen wel een hele grote functie hebben als je het ook toelaat. Ben jij bereid om jezelf ook weleens tijd te gunnen om niks te doen, ook als je situatie dat niet altijd toelaat? Maar dan ook echt er tijd voor te maken, omdat je weet dat daarin ook hele mooie dingen tot stand komen, die jou verder kunnen helpen in jou ontwikkeling? Het is net als ying en yang, dat je een moment van rennen en stilstaan hebt. Beide zijn nodig en beide hebben een functie, dus in welk proces je ook zit...geef eraan toe. Dit hoort bij het leven en vormt jou tot wie je bent en wat je doet en wat je toevoegt aan deze wereld.
