Terug naar jezelf gaan

In een tijd waarin men vooral in het hoofd leeft en niet in het hart is het moeilijk om echte verbindingen te maken. Opgelegde regels, zelfprojecties, verwachtingen en ego zorgen ervoor dat je niet echt vanuit je hart leeft en vanuit jou ware kern. Men probeert dan met elk mogelijke manier zijn ware gevoelens te ontkennen, dan wel te vermijden en niet echt te voelen. Allerlei afleidingsmanoeuvres worden gemaakt, om maar niet daadwerkelijk in het gevoel terug te komen en werkelijk te voelen wat er aan de hand is. Welke stukken er naar boven komen en wat er daadwerkelijk ook echt pijn doet. Vooral ook de stukken die nog verdriet vasthouden, die wachten om geheeld te kunnen worden. Waarom is het zo moeilijk om die stukken los te laten? Waarom willen we het zo met alle geweld vasthouden? Terwijl het vasthouden juist ervoor zorgt dat het erger wordt en blijft. En als je erdoorheen gaat, je daarna een zucht van verlichting kunt en zult voelen. Iets waar je al een hele tijd zo naar verlangt hebt. Het leven gaat niet altijd over rozen, maar door de weerstand maak je het dan zelf moeilijker dan het is.

Afwijzing

Ergens is er iets in jou zelf wat je afwijst, omdat je niet naar dat gevoel durft te kijken. Omdat jij jezelf  niet toe durft te laten met alles wat je voelt en alles gewoon toelaat er te zijn. En zolang jij dit niet toe durft te laten, zal jou buitenwereld er altijd zijn om datgene terug te spiegelen naar jou wat jij niet wilt zien. De buitenwereld zal jou continu blijven afwijzen, als jij jezelf afwijst. Want waarom zou de buitenwereld jou wel accepteren als jij dat zelf niet eens doet. Jij mag gaan inzien dat jij er wel degelijk toe doet en dat jij wel degelijk iets te zeggen en te voelen heb. Dat jij een persoon bent die op zichzelf staat, met een eigen mening en dat het allemaal oké is. Jij mag een mening hebben, want ook jij bent het waard om aan te horen. Wat wijs jij zo in jezelf af, dat je bang bent gehoord te worden? Waarom zou jou mening er niet toe doen? Wie zegt dat jij niet boeiend genoeg bent om gehoord te worden? Ga dit eens terugkoppelen naar jezelf toe en vraag jezelf af waar jij jezelf niet boeiend genoeg vind, en waarom jij vind dat jou mening niet belangrijk is?

Stoppen met pleasen