Recensie: Tamar

Tamar is het debuut van schrijfster Monique Hoolt, ze heeft het boek gebaseerd op verhalen die haar grootouders hebben verteld en op onderzoek. De oorlogsroman is dus fictie maar alle feiten kunnen echt gebeurd zijn.
Tamar is een Joods meisje dat in de handen van Antonia wordt gelegd terwijl haar echte moeder op de vlucht slaat voor de SS’ers die haar op de hielen zitten. Antonia kan het niet over haar hart krijgen de Joodse baby aan te geven en beslist Tamar op te voeden als haar eigen kind.
Antonia kan snel hulp krijgen uit onverwachte hoek, zo leert ze verzetsmensen kennen die haar meehelpen. Maar haar eigen zus die getrouwd is met een NSB’er kan ze niet helemaal vertrouwen. En al snel kom je erachter dat in oorlogstijd geen medelijden is en mensen een onschuldige baby willen verraden voor enkele gulden. Het boek wordt tussendoor ook afgewisseld met enkele getuigenissen van Anna, een Joods meisje dat niet is kunnen onderduiken en in concentratiekampen moet vechten voor haar leven.

Tamar is anders dan de meeste oorlogsromans, het verhaal stopt niet bij de bevrijding door de geallieerden, het gaat verder. Er komt een mooi beeld van hoe moeilijk de opbouw is van een nieuwe maatschappij, maar ook van de haat tegenover ‘landverraders’ en de oorlogstrauma’s van vele mensen. Daarna komt er een derde en laatste deel 20 jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog, waarin nog steeds duidelijk is dat de oorlog sporen naliet, maar waar ook mooi wordt aangetoond dat hoop en vrede een land kan doen herrijzen.

Monique Hoolt beschrijft heel mooi en duidelijk hoe het is om te leven, je merkt dat er goed onderzoek is verricht. De spanning blijft er ook in, waarom was de moeder van Tamar op de vlucht? Wie is Anna? Gaat Tamar het overleven? Worden de verzetsstrijders gevat? Maar ook de vraag: wanneer stopt die hel?

Je leeft mee met de hoofdpersonages, en er zijn vele zinnen die je raken en waar je even over moet denken voor je weer verder kan lezen. Ook komt er een stukje van de speech van Clara Goldman in het boek voor en je wordt meteen geraakt door haar woorden. Hoe kan een mens zijn medemens zoveel kwaad aandoen?

Ook zijn de personages mooi uitgewerkt en ontdek je de manier waarop mensen door oorlogstijd kunnen veranderen in stille verzetsstrijders of profiteurs op de zwarte markt.

Tamar is een goed geschreven en aangrijpend boek, dat zich mooi weet te onderscheiden van andere oorlogsromans door de diepgang en de uitgewerkte nasleep van de oorlog.