Luisteren naar elkaar

Luisteren we wel naar elkaar? We hebben altijd veel te vertellen. Dat mag natuurlijk ook, maar luisteren, echt luisteren naar elkaar doen we dat nog wel? Kunnen we dat eigenlijk nog wel? Wanneer je iets te vertellen hebt, dan is het fijn als er ook naar geluisterd wordt. Vaak genoeg heb ik iets verteld, op bijvoorbeeld een verjaardag, en ineens ging mijn gesprekspartner verder in gesprek met een ander. Daar heb ik mij vaak aan geërgerd. Of je zit midden in een verhaal, dan komt er ineens een kind tussendoor, en de aandacht is weg. Op zich is dit niet erg. Op een verjaardag moet je gesprekken luchtig houden, en als er kinderen in de buurt zijn, kun je ook beter niet een ernstig gesprek aangaan. Maar soms kan het niet anders en moet je kunnen praten, omdat er zich bijvoorbeeld een probleem heeft voorgedaan en degene waar jij mee wilt praten is er bij betrokken. Het is natuurlijk aan je gesprekspartner wat hij daarmee doet. Hij kan op een verjaardag de aandacht bij jou houden, of afspreken er een andere keer op terug te komen. Wanneer er kinderen zijn dan is het onmogelijk te verlangen van de ander dat de kinderen zich rustig houden. Wel kan er voor afleiding gezorgd worden. Zware gesprekken zijn niet voor kinderoren bestemd, maar ga met de kinderen naar de speeltuin, de kinderen vermaken zich en je kunt een goed gesprek hebben met elkaar, terwijl je de kinderen in het oog houdt. Maar soms is iemand eigenlijk niet echt geïnteresseerd in wat je te vertellen hebt, en neemt de kans aan om met een ander in gesprek te gaan graag aan, waardoor jij eigenlijk onbeschoft behandeld wordt. 

Maar nu het luisteren naar elkaar.

 Er wordt iets gezegd, maar er wordt vaak maar half of helemaal niet geluisterd. Probeer het zelf maar eens uit. Vertel je verhaal, liefst een lang verhaal aan iemand en vraag later eens aan een derde bekende om te vragen waar je verhaal over ging. Je kunt ervan op aan dat je nog niet de helft van je verhaal terug hoort. Ook dat wat er eigenlijk gezegd wordt en wat ervan gemaakt wordt. Het verdraaien van woorden. Ook de klemtoon kun je verkeerd leggen waardoor een ander er een hele andere betekenis aan geeft dan die jij eigenlijk bedoelt. Het luisteren naar elkaar is dan heel belangrijk, want je kunt er een verkeerde opvatting op na gaan houden. Door door te vragen weet je eerder wat er bedoelt wordt dan door direct boos te worden.

Ook het roddelen is ooit zo begonnen.

 Er is iets gezegd, maar het werd steeds groter en lelijker gemaakt. Zo wordt er kwaad gesproken, terwijl er geen hoor en wederhoor is toegepast.