Het idee was, om eens iets ontzettend gaafs te gaan doen. Iets wat ik nog nooit had gedaan, me erg mooi leek, maar waar ik ook wel wat angsten voor moest overwinnen. Na enige tijd wikken en wegen wàt dat dan zou kunnen zijn, tipte iemand me met een geweldig idee: Zweeds Lapland. Loop het Kungsleden pad. Dus dat deed ik, althans, ik liep een deel van de route: 140 km met een bepakking van 18 kilo op mijn rug. Met daarin alles om het in mijn eentje te overleven. 

Want dat ik alleen zou gaan, dat stond al snel vast. Het zou mijn eerste vakantie na de scheiding zonder mijn kinderen zijn, en daar zag ik tegenop. Als een berg. Maar ik voelde dat als ik iemand mee zou nemen, of voor een hele andere vakantie zou kiezen, het me af zou leiden van iets waar ik toch doorheen zou moeten. Ik koos dus de moeilijkste weg, maar verreweg de mooiste!

Loading full article...

Wat vind ik dit ontzettend dapper van jou, ik ga je. Volgen en meer van je lezen.
Echt top diep respect voor jou.
Wat ontzettend moedig van je! Mijn respect, prachtig om te lezen!
Mijn complimenten. 1. voor de manier waarop jij schrijft en 2. voor dat je dit gedaan hebt. Mijn eerste vakantie zonder kids heb ik ongeveer hetzelfde gedaan. Tentje in de auto, skottel en ik ben gaan rijden. Ik zag wel waar ik uit zou komen, bij mij is dat Frankrijk en Spanje geworden.
Het lijkt me een prachtig en spannend avontuur!
Wat een avontuur! Leuk om te lezen.
Wauw, respect! Fantastisch verslag! Ik mis de link naar je blog over dag 3- de Kebnekaise, maar die ga ik vast vinden.
Die moet ik nog publiceren, maar ik heb zoveel geschreven dat ik het op moet delen. Het lukt me niet om alles tegelijk te publiceren, zodra het online staat verwerk ik de hyperlink erin:-) To be continued dus🙏🏼
wat goed van je, mijn lief heeft hem in 1986 gelopen maar wel in een groepje en heeft nog een muggen trauma. Stoer en goed van jou om dat alleen te doen.
Ik krijg een reactie dat het vervolg niet aanklikbaar is, kun je dat nog even veranderen. De beklimming.