Maandagtocht

Werken in de horeca heeft zo zijn voordelen. Meest gewichtig is toch wel de mogelijkheid de maandag vrijaf te zijn. Doorgaans is dit het geval en daarom is deze dag in huiselijke kring verheven tot 'mondate', een moment voor twee. Gisteren ben ik er met eentje op uit getrokken voor een #NSwandeling - nader bepaald Baarn - Hollandsche Rading. Een overzicht van wandelingen vind je op de website van de NS. Eerder al wandelden we van stad door bos via duinen naar het strand en ditmaal waren we verder van huis.

Voor de onderneming van 13 kilometer, voor de minder fanatieke wandelaar in te korten tot 9, vertrokken we per bus naar Den Haag Centraal en reisden we via Utecht in een uurtje naar station Baarn. Daar start de routebeschrijving op het perron en werden we meteen het bos in gestuurd. Bepakt en bezakt met broodjes en een goede fles wijn voor onderweg stonden we vol frisse moed aan het begin van wat zich zou ontpoppen tot een waanzinnig wandelavontuur. Bij markeringspunten geeft NS naast de gebaande paden ook achtergrondinformatie over de aanleg van flora, historische feiten en gebeurtenissen of welkome weetjes wat betreft de omgeving op dat moment.

Hier een loof- en looproute door een zogenaamde berceau; een haag van berken, aangeplant als natuurlijke tunnel die de route vormgeeft. Het takkendak nodigt uit tot sloom slenteren en reikhalzend rondkijken naar alles wat er groeit en bloeit. Twijgen, takken, zwijgen en bakken. Ondanks de voorzichtige voorspellingen was het allesbehalve druilerig, eerder dor en droog qua klimaat. Het zomerzonnetje vergezelde ons gedurende de dag en waar het goed gevulde gebladerte dit toeliet, liet een schraal straaltje zonlicht de dubbele dosis vitamine D doorschemeren tot op ons gelaat. Gelaten laten we al het indrukwekkende op ons inwerken en passeren we een viertal sokkels met standbeelden, drie in getal.

De drie representeren verschillende tijdvakken uit de geschiedenis met hun houding, uitstraling en kenmerkende kledij. De vierde sokkel is bedoeld om zelf op te klimmen en zo het tijdsbeeldkwartet compleet te maken. Via een vijver gaat het voort de paden op en de lanen in de richting van paleis Soestdijk.

Onderweg profiteren van parasieten die fervent fotogeniek fluisteren dat er een foto gemaakt moet worden. Stil even voor dit stilleven, gewaagd gelaagd en een stoere stamgast bovendien. De kleuren krijsen vanuit hun kracht met praal en pracht en onderweg zijn er veel verschillende vormen en verschijningen van dit soort te spotten.