Die morgen zag ik haar al vroeg aankomen over het karrenspoor dat naar ons dorp leidde. Ze had haar kleurrijkste jurk aan en aan ieder been lange dikke kousen. Die kousen hadden verschillende kleuren zag ik, een rooie en een roze. Ze was dus in een goede bui ons heksje! En ja hoor, ik hoorde haar volop zingen. Ze sleurde een bolderkar achter zich aan, gevuld met haar dierbaarste bezittingen. Een oude hond lag opgerold tussen twee plastic tassen. “Ik kom van de tropen, dus kom en schud die billen.. tra-la-la” hoorde ik. Met een grote glimlach op mijn gezicht voelde ik hoe blij ik werd omdat ze ons nét nu met een bezoek kwam vereren. Dit was precies wat het dorp nodig had na alle ellende van de afgelopen weken! Had ieder dorp maar een vrolijk Kolderheksje zoals zij.

Kolderheksje
Deel 1

©Marion2017


kopfoto: pixabay

Loading full article...