11-04-2018 .. Aangenaam mislukt (1)

Ik ben een aandoenlijk ding. Ze hebben me in elkaar geknutseld met stokken en stro, maar ik vind dat ze weinig aandacht besteed hebben aan mijn kleding. Echt veel te wijd. Dat ziet een blinde van veraf nog. Als het een beetje waait dan wappert mijn blouse alle kanten op. Ik begrijp ook niet waarom ik hier nou zo in mijn eentje sta in het midden van een weiland. Wat is daar de lol dan van. Hadden ze geen lief vrouwke bij me kunnen zetten. Hadden we wat kunnen keuvelen over koetjes en kalfjes en misschien zelfs een beetje flirten. Lekker dan op mijn eerste dag. Een klein konijntje komt zijn kant uit.
‘Hé konijntje ! Hoe heet jij?’
   ‘Ik heet Simone en jij?’
‘Koen. Wat gezellig dat je me even gezelschap komt houden.’
  'Ik zag je ineens staan. Jij bent nieuw hier hè, dus ik dacht ik kom even kennismaken. Jouw voorganger was een gezellige kerel, maar hij viel uit elkaar van ouderdom en de regen, zon en wind hadden hem uiteindelijk ook geen goed gedaan. Hij had het nog lang volgehouden met z’n drie jaar.
Als het heel bar en boos weer was, dan zorgden de eekhoorns altijd voor een paraplu boven z’n hoofd. Die jatten ze dan ergens. Ik heb regelmatig consternatie gehoord in het dorp als er weer eentje weg was. Twee weken geleden nog hoorde ik mevrouw van de Pol jammerlijk klagen.
  ‘Mijn paraplu was net nieuw en ik wilde mezelf verwennen en heb eens een dure gekocht. Weg ! 
   Eén onbewaakt ogenblik bij de picnick. Niks kan je tegenwoordig meer onbeheerd laten liggen.’
Die paraplu was best mooi inderdaad met allerlei kleuren van de regenboog en Bas fleurde er ook helemaal van op. Zo heette je voorganger.
Maar echt goed vastgemaakt kregen we de plu’s nooit. En na een paar dagen was ‘ie weggewaaid.
Ik vond het altijd wel wat sneu dat hij geen holletje had om in te schuilen, zoals ik. We hebben wel eens geprobeerd met z’n allen om ‘m van de stok af te krijgen. En toen dat niet lukte hebben we het met stok en al geprobeerd, maar dat ging ook niet.
Maar hij mopperde niet over het weer. Was er wel aan gewend zei hij. Toffe gosert. En als vogelverschrikker totaal mislukt. Hij was gek op vogels en die zaten dan ook altijd op zijn hoofd en armen. Een knus gekwetter van jewelste. Hou jij van vogels? Simone wachtte het antwoord niet af en ratelde lekker door.
Jij moet het nog meemaken hè dat in weer en wind hier staan. Ik zal de eekhoorns vast waarschuwen dat ze weer op zoek moeten gaan naar paraplu’s.
Ik ga weer en ik vond het leuk met je te kletsen. Tot de volgende keer ! ‘ En ze wipte pijlsnel weg, Koen verbouwereerd achterlatend.
Okay grappige Simone, dacht hij en glimlachte. Ik ga ook mislukken als vogelverschrikker. Veel te gezellig al die vogels.
Ik kijk al uit naar de toekomst en hij schikte zich op zijn stok en flirtte met de vogels boven hem, die blij verrast op zijn hoed gingen zitten.

Marion de Vries


Foto: Rick Kloekke - werkaandemuur.nl

Het vervolg en meer korte verhalen :