#Leonie is een vrouw van tegen de veertig, ze zou je buurvrouw kunnen zijn. Ze is net gescheiden en verhuisd naar haar eigen appartementje, waar ze een nieuw leven opbouwt, samen met haar drie kinderen waarover ze het co-ouderschap deelt met haar ex-man. Je kunt het verhaal vanaf deel 1 lezen via deze link.
Wat aan dit deel vooraf ging, lees je via de link hieronder.
TRRRRING! TRRRING!! TRRRRRRRING!!! Leonie’s deurbel ging doorlopend. Dat kon maar één ding betekenen: haar kinderen! Ze rende naar de deur om die te openen. Ze werd bedolven onder haar kinderen die haar alledrie wilden omhelsen. Terwijl ze de knuffels gewillig onderging, zag ze Erik wegrijden. “Hebben jullie het leuk gehad?” vroeg ze, terwijl ze de heen-en-weer krat naar binnen droeg en de voordeur dicht deed.
De vakantie was leuk geweest, al hadden ze duidelijk moeten wennen aan het feit dat ze alleen met hun vader op vakantie waren. Erik had zijn best gedaan. Dat oma erbij was, was best heel leuk, al moesten ze ‘s middags twee uurtjes rustig doen of buiten spelen omdat oma altijd een middagdutje deed. Leonie besloot er maar niet teveel aandacht aan te besteden.
“Weet je wie er een baby krijgt?” vroeg ze, om het gesprek op een ander onderwerp te brengen. Ze keken haar alledrie vragend aan. “Tamara zeker?” zei Julia. Leonie grinnikte. Dat had ook gekund, Leonie snapte waar Julia het idee vandaag had, Tamara leek niet genoeg kinderen te kunnen hebben. “Nee”, zei Leonie “Dagmar!” Haar kinderen waren alledrie verbaasd. “Waar ze zin in heeft”, zei Julia, “ze heeft Demi toch al?” “Ja, ze heeft Demi, maar kennelijk wilde ze samen met Michiel een kindje. Trouwens, het was een ongelukje”. “Een ongelukje?” zei Julia ongelovig. “Maar ze is toch al hartstikke oud?” Leonie lachte. “En dan kun je geen ongelukjes krijgen? Dacht jij dat dat alleen kan als je zestien bent ofzo?” ”Ik vind het raar”, zei Julia.
“Wat is een ongelukje?” vroeg Ismay, “heeft ze nu pijn?” Ismay dacht kennelijk dat haar tante een ongeluk had gehad. “Nee schat, ze heeft geen pijn. Ze krijgt een baby en dat was een verrassing. Misschien is dat een veel beter woord. Het is geen ongelukje, het is een verrassing!”
Leonie besloot ‘s avonds patat te halen bij de snackbar met een ijsje toe. Heerlijk, haar kinderen waren weer thuis. Ze was blij dat de vakantieweek voorbij was. Ze was toch pas echt compleet als haar kinderen er waren.
