Wat hieraan vooraf ging, lees je in het blog hierboven. Deel 1 van Leonie vind je hier.

Maandag. De kinderen waren naar school en Erik naar zijn werk en Leonie was in haar oude huis bezig haar spullen in te pakken en de keukenkastjes door te nemen om apart te zetten wat ze van plan was mee te nemen. Dat was toch nog best lastig. De borden, oké, dat was niet zo moeilijk, ze hadden restanten van verschillende serviezen, dus het was even kiezen welke patroontjes zij zou meenemen en welke ze hier zou achterlaten. Andere dingen waren wat lastiger te verdelen, ze probeerde het allemaal zo eerlijk mogelijk te doen. Erik zou vanavond bekijken of hij het met haar verdeling eens was en dan kon ze het morgen meenemen. Ze had geen zin in eindeloze discussies over een kaasschaaf of een ander klein dingetje, dus ze probeerde door zijn ogen te kijken naar haar eigen verdeling.

Ze was vanochtend verrast geweest toen ze het huis binnenstapte. Kennelijk had Erik tijdens de afwezigheid van de kinderen gisteren de tijd genomen om de bank en de eethoek die hij in de schuur opgeslagen had staan, in de woonkamer te zetten. De bank die zij mee zou nemen stond nu in de schuur en de eettafel en stoelen stonden opgestapeld langs de muur. Ze was er blij mee, dat hij die actie had ondernomen, maar de woonkamer zag er ook direct vreemd uit voor haar. Zo zou de woonkamer er voortaan uitzien, Erik’s woonkamer. De woonkamer waar de kinderen televisie zouden kijken en zouden eten als ze bij hun vader waren. De woonkamer van hun leven zonder haar. Weer een stapje gezet dus.

Toen Leonie klaar was in de keuken, ging ze naar boven en ging ze al haar kleren in dozen en tassen doen. Die moesten sowieso allemaal mee. Kast voor kast nam ze door wat erin lag. Spullen uit haar jeugd moesten mee, haar persoonlijke bezittingen, boeken, fotoalbums, allemaal ging het in dozen. Dat werden er nog best veel! Het zou nog een hele verhuizing worden! Haar sieraden en kleding wilde ze zoveel mogelijk vandaag meenemen, ze wilde eigenlijk vast een keer heen en weer rijden voordat ze Ismay uit school zou halen. Haar kast stond op haar te wachten tenslotte, die kon gevuld worden. Het werd zo steeds concreter. Ze moest ook nog de kasten van de kinderen door. Omdat ze 50/50 co-ouderschap hadden afgesproken, zou zij de helft van de kleding van de kinderen bij haar thuis hebben en dat moest ze allemaal nog uitzoeken.

Leonie vulde haar auto vast met zoveel mogelijk dozen en tassen en een half uurtje voordat ze Ismay uit school ging halen reed ze de volle auto naar haar appartement, waar ze de dozen uitlaadde en in haar slaapkamer zette. Daarna reed ze naar school om Ismay op te halen. Daar bleek dat Martijn ook wel naar haar toe wilde.

Loading full article...