Leonie wordt in de watten gelegd
#Leonie is een vrouw van tegen de veertig, ze zou je buurvrouw kunnen zijn. Ze bouwt na haar scheiding een nieuw leven op met haar drie kinderen. Haar ouders wonen vlakbij en haar zus verwacht haar tweede kind. Haar vriendin Ilse heeft relatieproblemen en met haar buurvrouw Mandy heeft ze eetafspraken van het goede soort: Mandy kookt! Deel 1 van dit vervolgverhaal vind je hier.
“Ik heb dit ook nog nooit gegeten hoor”, verklaarde Mandy, “maar ik ben bij mijn vriendin de foodblogster geweest eerste kerstdag”, Mandy onderbrak haar zin om een slokje van haar wijn te nemen. “Elis heet ze, dat praat wat makkelijker. Ik hou wel van koken, maar zelf verzin ik niets, ik kook gewoon van recepten en dat vindt Elis nou weer heel leuk, die verzint van alles bij elkaar. Maargoed, ik was bij haar op kerstavond en heb er gelogeerd, eerste kerstdag hebben we een heerlijke uitgebreide brunch gedaan samen en daarna lekker op de bank met een kerstfilm. En ze heeft me nieuwe recepten gegeven, waaronder dus deze. Wat vind jij ervan?” ze keek Leonie nu afwachtend aan. “Ja, verrassend lekker! Heerlijk eigenlijk!” Leonie zat te smullen. “Ik hoef dit voor de kinderen niet te maken, die zijn echt hopeloos wat dat betreft. Kinderen zorgen er echt voor dat je plezier in koken verdwijnt. Niet dat ik het daarvoor echt heel leuk vond, maar tegenwoordig heeft er altijd wel eentje iets te zeuren over het eten”.
“Tja, ik heb geen kinderen, nooit gewild ook, dus dat weet ik niet. Het lijkt me zo moeilijk. Eerst al zo’n zwangerschap en dan zo’n klein afhankelijk baby’tje, daar moet je jezelf echt helemaal voor aan de kant zetten volgens mij”, zei Mandy. Leonie knikte. Tja, dat was natuurlijk zo, al had ze dat destijds niet op die manier ervaren. Een kind is een enorme verantwoording. Mandy leek Leonie’s gedachten te kunnen lezen. “Volgens mij vind jij het soms ook wel zwaarder dan je van tevoren had ingeschat”. Ze glimlachte naar Leonie. “Ja, dat zou weleens kunnen ja. Je begint aan een baby en eigenlijk heb je geen idee wat je je nou precies op je hals haalt!” Leonie barstte in lachen uit. “Maarja, ik zou ze ook voor geen goud willen missen.”